Sony WI-1000XM2 review: dit zijn de plus- en minpunten

Sony WI-1000XM2

Sony’s high-end consumentenportfolio bestaat onder andere uit drie hoofdtelefoons met ANC – ook bekend als actieve ruisonderdrukking. Recent nam Claudia het duurste exemplaar onder de loop, de WH-1000XM4. Eerder nam ik al de WF-1000XM3 mee voor een review en ditmaal behandel ik de WI-1000XM2. Elke hoofdtelefoon bedient zijn eigen segment; met de WI’s krijg je de in-ear oortjes met een nekband, de WH’s bieden een over-ear ontwerp en de Sony WF’s zijn volledig draadloos.

Met een advies van 330 euro, zijn het geen goedkope hoofdtelefoons. Bij Sony is dat het prijskaartje als je in-ear ruisonderdrukking belangrijk vindt. Buiten ruisonderdrukking worden de WI-1000XM2 in een luxe hoesje geleverd, bieden ze ‘hybride drivertechniek’ en leveren ze een batterijduur tot 10 uur. Zijn de oortjes leeg, dan is het mogelijk om via de 3.5mm-aansluiting alsnog muziek te luisteren. Tel daarbij op dat Sony een vliegtuigadapter meelevert, en je ziet precies welke doelgroep Sony met deze hoofdtelefoons voor ogen heeft.

V.l.n.r. de Sony WH-1000XM3, WI-1000XM2 en WF-1000XM3

In mijn review zal ik verwijzen naar de Sony WH-1000XM3 en WF-1000XM3, die ik tijdens de testperiode meermaals afwisselend heb gedragen. Door de coronacrisis zijn de testen voornamelijk binnenshuis uitgevoerd, maar toevallig maakte een vliegreis naar Spanje ook onderdeel uit van de testperiode. Voldoende ervaringen dus, op naar de plus- en minpunten van de oortjes.

Sony WI-1000XM2 – de pluspunten

1. Draagcomfort is subliem

Draagcomfort is iets waar ik mij altijd zorgen over maak bij draadloze oortjes, of ze nu deels of juist volledig draadloos zijn maakt daarbij weinig uit. Sony past met zijn WI-1000XM2 een nekband toe, die dus in je nek ligt als je de in-ear hoofdtelefoon draagt. In de praktijk zorgt dat ervoor dat je geen last krijgt van gewicht in je oren of bovenop je hoofd, wat vaak partte speelt bij hoofdtelefoons zoals de WH-1000XM3.

Na verloop van tijd had ik het bij de WI-1000XM2 hoofdtelefoons meestal niet eens door dat ik iets in mijn oren had zitten. De oortjes zijn namelijk erg licht en met de juiste oordopjes blijven ze goed zitten, wat een voordeel is van het lage gewicht van de oortjes. Sony biedt bij deze hoofdtelefoon de keuze uit rubberen en schuim-oordopjes, waarbij de schuim-oortjes meer omgevingsgeluid tegen kunnen houden. Daarnaast krijg je, als je daar anders last van hebt, geen ‘zweetgevoel’ in je oren als je de schuimrubberen dopjes draagt.

Van de oortjes, nog even terug naar de nekband waar ik eerder over sprak. Die is, door alle techniek, wel aan de relatief zware kant. Als je hard gaat rennen zijn dit wel het type oortjes die irritant zijn om te dragen. Ik bedoel dan niet voor sporten – daar zijn ze simpelweg niet voor gemaakt – maar voor de gevallen dat je iets harder over het station moet lopen. Ze gaan dan flink heen en weer en dat zit niet echt heel erg fijn als ze nog in je oren zitten.

Verder is de nekband gemaakt van een rubber materiaal dat fijn aanvoelt en geen irritaties op zal wekken als ze de hele dag in je nek liggen. De behuizingen met alle techniek zijn van hard plastic. Dat ligt echter niet in je nek, maar juist meer rond je sleutelbenen. Over het draagcomfort heb ik vrijwel niets anders dan lof te melden.

2. Stevige behuizing

Voor de bouwkwaliteit van de WI-1000XM2 heb ik eveneens veel lof. Aandachtspunten uitgesloten – zo vind ik het oplaadklepje geen voorbeeld van sublieme bouwkwaliteit en zou ik dikkere draadjes in dit segment verwachten – zit de hoofdtelefoon enorm goed in elkaar. Alle plastic-delen sluiten goed op elkaar aan en zijn mat afgewerkt, zonder dat je constant ziet dat je vette vingers aan deze oortjes hebben gezeten.

Knoppen geven een hoorbare klik bij het indrukken, hoewel je daar niet veel aan zal hebben als je de oortjes draagt. Het geeft wel aan dat er goed is nagedacht over het design. Over de nekband hoef je je, wat ik heb gemerkt in mijn testen, geen zorgen te maken. Bij sommige oortjes, zoals de Bullets Wireless van OnePlus, maak ik mij nog wel eens zorgen over de relatief dunne nekband. Ik gooi mijn oortjes bij het reizen vaak in de tas en ook na een week IFA, is er geen beschadiging te zien.

Mocht je iets liever willen zijn voor de oortjes, dan kan je de meegeleverde harde case gebruiken. Ik kan mij niet herinneren dat ik eerder zo’n goede (harde) case heb gehad bij in-ear oortjes, daar heeft Sony duidelijk ervaring vanuit zijn duurdere hoofdtelefoons meegenomen. Dat zie je overigens ook, het ontwerp en gebruikte stof van de WI-1000XM2-draagcase komt overeen met het hoesje van de WH-1000XM3/XM4.

Niet alles is in kannen en kruiken. Zoals ik al eerder zei heeft Sony een oplaadklepje geplaats over de usb-c-poort van de oortjes. Hoewel dit klepje tijdens mijn testperiode geen problemen opleverde, is het lastig om te overzien op de lange termijn. Vrienden die ik sprak over het klepje, gaven zelf aan dat ze ‘geen fan zijn’ van dit soort constructies. Het enige dat het klepje verbindt met de oortjes, is een dun rubberen draadje.

Over een dun rubberen draadje gesproken, dat geldt ook voor het draad dat de oortjes verbindt met de nekband. Met een adviesprijs van 330 euro had ik daar toch iets meer van verwacht. Het voelt nu niet zo aan dat het meteen uit elkaar zou vallen, maar ik heb eveneens niet het gevoel dat het draad een ‘eeuwig leven’ geschonden is. Misschien moet Sony eens afkijken bij de fabrikanten die draden maken voor oplaadkabels, of misschien zijn braided kabels wel een kijkje waard voor de opvolger(s).

3. Handige Sony Headphones-app

Bij mijn review van de Sony WF-1000XM3 gaf ik Sony op zijn kop voor de oubollige applicatie die ze meeleverde voor zijn draadloze hoofdtelefoons. Ik neem mijn uitspraak echter terug, Sony heeft vrij recent zijn app van een grote update voorzien en wist daarbij mijn klachten over het ontwerp weg te nemen. Het design is nog altijd herkenbaar Sony, maar met een vleugje modernisme.

In de nieuwe Sony Headphones Connect-app vinden we drie tabbladen: Status, Geluid en Systeem. Bij het eerste tabblad zie je media die op dat moment wordt afgespeeld via de hoofdtelefoons en is het mogelijk om de ‘Adaptieve Geluidsregeling’ in te schakelen. Deze functie is erop gericht om het geluid en de instellingen van je hoofdtelefoon aan te passen op basis van je locatie. Daarbij gebruikt Sony locaties die je zelf kan invoeren, maar probeert het ook – als je daar toestemming voor geeft – te leren van locaties waar je vaak bent.

Het handmatig instellen van locaties is erg gemakkelijk en zorgt ervoor dat de hoofdtelefoons direct om zullen schakelen als je binnen de GPS-locatie arriveert. Bij het instellen kan je aangeven binnen welke range van de locatie de functie geactiveerd moet worden.

Onder het tweede kopje vind je de opties om actieve ruisonderdrukking of omgevingsgeluid in te schakelen. Niet te vergeten is ook de EQ, die voor mijn testen telkens op de standaard stond (Clear Bass 0) en de instelling waarmee je geluidskwaliteit kan verkiezen boven een stabiele verbinding, of juist andersom. Als je vaak last hebt van een slechte verbinding, dan is dit echt een uitkomst. Zodra je kiest voor stabiele verbinding, schakelt hij overigens van audioprotocol (LDAC naar SBC).

4. Fijne ruisonderdrukking

Mijn grootste zorgen over de ervaring van de Sony WI-1000XM2 lagen, voordat ik begon met testen, bij de actieve ruisonderdrukking. In het verleden heb ik vaak in-ear oortjes meegemaakt die tijdens het luisteren naar muziek met ruisonderdrukking een drukgevoel geven in je oren. Dat heb je soms zelfs bij over-ear headphones, zeker als ze ruisonderdrukking op het hoogste niveau ingesteld staan.

Ik kan melden dat ik daar met de WI-1000XM2 helemaal geen last van heb gehad. Ik kon hele dagen met de oortjes rondlopen zonder last te krijgen van de druk in mijn oren. Sterker nog, ik heb met de oortjes eigenlijk helemaal geen drukgevoel ervaren, terwijl ze wel degelijk actief omgevingsgeluid uit je oren proberen te weren. Zeker voor de mensen die daar bij andere oortjes veel last van hebben, is het aan te raden om deze in-ear hoofdtelefoon te testen.

Over de ruisonderdrukking zelf heb ik ook weinig te klagen. Het is, zoals te verwachten valt, niet echt te vergelijken met de over-ear WH-1000XM3. Toch kunnen ze mijn mechanische toetsenbord goed wegfilteren. In andere situaties, zoals op het station of gewoon in de buitenlucht zijn auto’s, treinen en andere voertuigen nauwelijks te horen. Zoals ik heb gezegd, droeg ik deze oortjes ook tijdens een reis naar Spanje.

In het vliegtuig zijn dit soort oortjes mogelijk nog wel het gebruikelijkst: je ziet steeds meer mensen die ruisonderdrukking-hoofdtelefoons gebruiken om de vliegreis te vergemakkelijken. Eerdere jaren had ik deze nog niet en dat zet voor een vliegreis van drie uur toch echt zoden aan de dijk. Drie uur in het vliegtuig zorgt er anders wel voor dat mijn oren spreekwoordelijk beginnen te klapperen. Daar heb ik met de WI-1000XM2 geen last van gehad.

5. Typisch Sony-geluid

Zoals we van Sony gewend zijn, klinken de in-ear oortjes gewoon heel erg goed. Ik heb de testen van de oortjes uitgevoerd met de EQ op de stand ‘Clear Bass 0’. Daarin merk je wel dat, zoals de naam alvast suggereert, de oortjes relatief veel bas creëren. Voordat je wegklikt omdat er te veel bas uit zou komen; dat is wel het tegenovergestelde van wat Sony hier heeft toegepast. Het is weliswaar meer dan bij een vlak geluidsspectrum (zoals de maker het bedoeld heeft), maar het is niet zo heftig als bij sommige goedkopere ‘Extra Bass’-oortjes van Sony.

Wat ik opvallend vond was hoe goed stemmen te verstaan zijn met de oortjes. Ik luister steeds weer iets vaker en langer naar podcasts en daar zijn deze WI-1000XM2-hoofdtelefoons uitermate geschikt voor. Bij het luisteren naar muziek zorgt het er ook voor dat nummers met veel stemgeluid goed te verstaan zijn, zonder dat de stemmen schel weergeven worden.

Instrumenten zijn eveneens prima te onderscheiden met deze oortjes, hoewel je uiteraard rekening dient te houden met de beperkingen van in-ear oortjes. Het formaat zorgt er nu eenmaal voor dat je nooit ‘geweldig’ geluid zal krijgen. Luister je graag naar muziek, podcasts en bekijk je vaak video’s als je hoofdtelefoons draagt, dan kan ik de WI-1000XM2-hoofdtelefoons zeker aanraden. Tegelijkertijd is er meer op de markt voor hetzelfde geld; daar zal ik later nog op ingaan.

Sony WI-1000XM2 – de minpunten

1. Slechts 10 uur?!

Alle goede producten hebben ook hun negatieve punten en daar zal ik het ook over hebben. Mijn eerste kritiekpunt ligt bij de batterijduur van de in-ear hoofdtelefoons. Sony adverteert met 10 uur – een getal dat ik in de praktijk ook zonder problemen kan behalen. Op één lading met de actieve ruisonderdrukking ingeschakeld, kwam ik meestal tot 10 uur en 20 minuten. Zonder deze optie, kan je de oortjes uiteraard langer dragen – in mijn testen tot wel twee of drie uur op één batterijlading.

Tot zover levert Sony dus wat het adverteert. Daar ligt het probleem echter: een batterijduur van 10 uur is simpelweg te weinig bij oortjes van boven de 300 euro. Sommige volledig draadloze oortjes als de Jabra Elite 75t tikken de zeven uur aan; zelfs de volledig draadloze WF-1000XM3-hoofdtelefoon is in staat om 6,5 uur aan te tikken. Iets meer dan vier uur extra met zo’n dikke nekband is dan ook een flinke tegenvaller.

Gebruik je de oortjes tijdens werk, dan is het aan te raden om ze elke avond eens bij te laden. Moet je een lange vlucht doormaken, dan zou ik aanraden om de WH-1000XM3 te bekijken. Zeker voor vluchten langer dan 10 uur is dat comfortabeler, terwijl de prijs niet eens zoveel van elkaar verschilt. Wat ik wel leuk vind, is dat Sony een 3,5mm-plug meelevert voor in het vliegtuig, zodat je makkelijk series en films kan kijken in het vliegtuig.

2. Slappe magneten

Sony adverteert op zijn website de magneten waarmee de oortjes bij elkaar worden gehouden. Als ik zou kiezen waar de consument van moet weten bij deze hoofdtelefoons, dan zijn het in ieder geval niet de magneten in de oortjes. Als je de twee oortjes tegen elkaar plaatst, laten ze binnen de kortste keren weer los. Het is uiteraard handig als je ze even bij elkaar wilt houden, maar het werkt in de praktijk niet zo solide als de magneten in OnePlus’ Bullets Wireless.

Er zitten overigens geen functies aan verbonden. Plaats je de oortjes bij elkaar dan gaan ze niet uit. Misschien is dat iets voor Sony om te onderzoeken bij een volgende generatie. Scheelt alvast weer ‘n beetje batterij en ik zou het ook wenselijk vinden voor het stopzetten van muziek. Soms haal je de oortjes even uit je oren en zo’n kliksysteem zou perfect zijn om muziek stop te zetten.

3. Automatisch stopzetten

In tegenstelling tot Sony’s volledig draadloze oortjes, de WF-1000XM3, en nu ook de WH-1000XM4 is er één functie absent op de WI-1000XM2-hoofdtelefoon: het automatisch stopzetten van muziek. Haal je de oortjes uit je oren, dan blijft de muziek doorspelen. Enerzijds kan dat soms fijn zijn als je er één uit je oren haalt en gewoon wil dat de ander blijft doorspelen, maar het is tegelijkertijd wel ‘n gemis als je eraan gewend raakt.

Vooral met podcasts heb ik ervaren hoe irritant het kan zijn dat hij blijft doorspelen. Uiteraard kan je achteraf terugspoelen, maar het blijft altijd even uitvogelen waar je was. Daarnaast gebeurt het vaak op de momenten dat ik er even niet aan denk dat de podcast blijft afspelen, waardoor het fijn zou zijn als de oortjes de afgespeelde media direct stopzet. Niet echt een reden om ze niet te kopen, al is het wel iets om rekening mee te houden bij en vooral na een eventuele aankoop.

Conclusie

Na wekenlang met de WI-1000XM2-hoofdtelefoon te hebben rondgewandeld, is het tijd om terug te kijken op de testresultaten. Hoewel ik zijn voorganger niet heb kunnen testen, hoeft dat ook niet per se bij hoofdtelefoons. Er valt genoeg te vergelijken met andere in-ear en over-ear hoofdtelefoons die in dezelfde prijsklasse vallen, dat je een goede vergelijking kan maken.

Sony biedt met deze WI-reeks geen uniek product aan, Bose biedt immers een vergelijkbaar concept in zijn QC-reeks. Uniek of niet, dat weerstaat de WI-1000XM2 er niet van om uitermate goed werk te leveren. Het draagcomfort is, mede door de rubberen nekband, simpelweg heel erg goed. Van zodra de hoofdtelefoon in je oren zit, zal je dat nauwelijks merken. Het gewicht dat zich normaliter vlakbij de oren bevindt, zit nu juist in de nek – waar je er vrijwel niks van merkt.

Hoewel Sony comfortabele hoofdtelefoons kan maken, is dat niet de belangrijkste speerpunt van de WI-1000XM2. Dat ligt namelijk bij de ruisonderdrukking, wat voortreffelijk kan zijn bij lange reizen – of je met het vliegtuig of de trein gaat, het maakt allemaal niet uit: deze hoofdtelefoons doen wat je verwacht van zo’n hoofdtelefoon. De ruisonderdrukking is niet zo goed als bij andere hoofdtelefoons die je oor volledig bedekken, maar wel afdoende om prettig te reizen.

Graag had ik willen ondervinden hoe ze werken op kantoor, maar door de coronacrisis verblijf ik nog in mijn pittoreske (of eigenlijk niet zo pittoreske) thuiskantoor. Dan maar door naar hoe de oortjes in de praktijk klinken. Zoals je van Sony mag verwachten, is niet bespaard op de geluidskwaliteit en dat hoor je. Geluid bevat voldoende bass, zodat ze aansluiting vinden bij de gemiddelde consument. Wil je een overmatige hoeveelheid bass of wil je een vlak geluidspatroon, dan zijn dit niet de oortjes die je moet aanschaffen.

Je moet de oortjes ook niet aanschaffen als een batterijduur van 10 uur net iets te kort is. Dat blijft, zo gaf ik eerder ook aan in de testresultaten, het belangrijkste minpunt. Draag je de oortjes acht uur per dag, dan mogen ze dagelijks aan de oplader. Daarnaast missen functies zoals het automatisch stop kunnen zetten van muziek en andere audio als je de oortjes afzet en sterke magneten die de oortjes bij elkaar kunnen houden.

Sony WI-1000XM2 kopen

Sony brengt met de WI-1000XM2 het beste van zijn ruisonderdrukking en geluidskwaliteit naar de in-ear oortjes. Dat komt met een prijs, de adviesprijs ligt op 330 euro, daarbij kun je kiezen uit wit en zwart. Inmiddels lijken webwinkels wel een lagere prijs van 205 euro te hanteren. Daarvoor koop je de WI-1000XM2 onder andere bij Bol.com, MediaMarkt en Amazon Nederland.