Review LG G7 ThinQ: slim, snel en shiny

LG G7 ThinQ

Smartphones beginnen dit jaar steeds meer op elkaar te lijken. De Galaxy S9+, Huawei P20 (Pro), Nokia 8 Sirocco, OnePlus 6 en de HTC U12+: allemaal zijn het high-end smartphones met een glazen achterkant en een dubbele camera. Ook proberen ze de schermranden op het toestel zo dun mogelijk te maken. De LG G7 ThinQ past perfect in dit rijtje, en zet ook nog in Artificial Intelligence (kunstmatige intelligentie).

Vandaar ook de toevoeging ThinQ in de naam, die ook al werd gebruikt op de V30S ThinQ. In de toekomst gaat LG deze branding gebruiken om aan te duiden dat we hier met een slim apparaat te maken hebben. LG stapte tijdens de presentatie in Nederland (onbewust) af van de naam en noemde de G7 ThinQ na een tijdje gewoon de G7. Daarom doen wij dit ook voor de rest van de review. Dat is wel zo duidelijk!

Behuizing en design

Een glazen achterkant en een dubbele camera: het recept is inmiddels bekend anno 2018. Dat betekent een glad toestel die snel vingerafdrukken krijgt. Just the facts. Ik heb tijdens de fotosessies continu het toestel moeten schoonmaken. LG is zich hier ook van bewust en levert daarom een pluchen schoonmaakdoekje mee. Het geteste exemplaar was de zwarte uitvoering, die er strak uitziet. Het hele design is vooral heel clean: geen rare stickers of toegevoegde merknamen op rare plekken.

De LG G7 verder zit echter goed in elkaar. Zelfs zo goed, dat er MIL-STD-810G certificering aanwezig is. Dit is een militaire standaard die aangeeft dat het toestel tegen een stootje kan. Dit hebben we maar niet in de praktijk gebracht. De achterkant buigt aan de randen lichtjes af waardoor het toestel fijn in de hand ligt. De voorkant is zoveel mogelijk scherm, met een scherminkeping (notch) bovenin en een kleine schermrand onderin.

Hiermee komt de screen-to-body ratio op 82.6%. Dit is een procentpunt lager dan de Galaxy S9 maar wel 6% hoger dan de Pixel 2 XL die nog geen notch heeft. Onderaan is nog wel een ‘kin’ aanwezig waardoor de voorkant nog niet helemaal scherm is. 

Bijzonder zijn de drie knoppen aan de linkerkant van het toestel. De bovenste twee zijn de volumeknoppen die gewoon doen wat je gewend bent. Daaronder zit echter de Google Assistant-knop. Hiermee kan je zowel de Google Assistant als Google Lens snel starten. In de sectie ‘extra mogelijkheden’ zal hier verder op worden ingegaan.

Over de knoppen gesproken: deze klikken uitstekend. Je weet wanneer je de knop hebt ingedrukt en deze geeft een mooie feedback. Het enige hele kleine nadeel is dat ik de knoppen wat klein vond en daarom wat moeilijk te vinden. Bij het aanzetten van het scherm via de powerknop of het verstellen van het volume was het daarom soms even priegelen.

Onderaan vinden we de USB Type-C poort met snelopladen, een extra krachtige speaker en de koptelefoonaansluiting. LG maakt van audio nog steeds een prioriteit, waarover je meer kan lezen onder het kopje ‘audio’. Hierbij kan een conventionele koptelefoonaansluiting natuurlijk niet ontbreken.

Scherm, prestaties en accuduur

Superfel scherm

Het scherm is het eerste focuspunt van de G7. Dit is een 6,1 inch LCD-exemplaar. Een LCD in een dergelijk high-end toestel hoor ik je vragen? Ja, dat klopt. LG heeft echter een ‘super bright modus’ ingebouwd die de maximale helderheid voor een paar minuten naar 1000 nits kan verhogen. Daarnaast is het gebruikte LCD gewoon een uitstekend scherm: liever een goede LCD, dan een slechte AMOLED, zo moet er zijn gedacht. De LG V30 en Pixel 2 XL hadden wel een OLED-scherm van LG en deze kon niet op positieve kritieken rekenen.

Het LCD-scherm van de G7 is daarentegen meer dan prima. De hoge resolutie van 3120 x 1440 zorgt voor een pixeldichtheid van 564 en dat is meer dan scherp genoeg. De laminering van het scherm is ook tot een minimum gehouden waardoor het echt voelt alsof je de pixels aanraakt. Dit is fijn, en hebben mid-rangers zoals de Moto G6 bijvoorbeeld minder. De kijkhoeken zijn ook goed te noemen, en de super bright modus werkt perfect in de zon. Hier heb ik dan ook met dank gebruik van gemaakt met deze zonnige dagen.

De notch bovenaan het scherm zorgt voor potentiële problemen. Zo kunnen er minder icoontjes naast elkaar staan. Sinds Android P hier pas geoptimaliseerd is heeft LG dus zelf de aanpassingen aan Android Oreo moeten verrichten. De klok is naar linksboven verplaatst. Mijn hersenen zijn door de jaren heen zo getraind dat ik meteen zie als er een melding is, doordat er linksboven een icoontje verschijnt. De eerste paar dagen dacht ik daarom ook continu dat er een melding was, maar dat was dus de klok. Kwestie van gewenning!

Aan de linkerkant van de notch, naast de klok, komen dus de meldingen binnen. Hier kunnen in totaal 4 icoontjes staan. Komt er nog een melding binnen, dan zal er ‘….’ komen te staan. Hierdoor weet je dat er meer apps meldingen geven. Aan de rechterkant van de notch staan systeemzaken. Denk aan Wi-Fi, Bluetooth, GPS, accu, et cetera.

Prestaties

De nieuwste Snapdragon 845 samen met 4GB werkgeheugen zorgen voor de prestaties van de G7. Deze zijn prima in orde. Dat mag ook verwacht worden voor een dergelijk high-end toestel. Apps vliegen erover, animaties laden snel en stotteringen ben ik nauwelijks tegengekomen. Fabrikanten halen tegenwoordig de meeste snelheidswinst uit software-optimalisatie en niet meer uit snellere hardware dan de concurrentie.

Hierdoor merkte ik wel dat de flinke laag van LG over Android heen zijn invloed heeft op de vloeiendheid in zijn geheel: mijn razendsnelle en geoptimaliseerde OnePlus 3T is onder andere een stuk sneller met het laden van het (berucht inefficiënte) deelmenu in Android. Je merkt hier in de praktijk vrijwel niets van als je er niet op let, maar het is wel goed om te weten. Ten slotte is voor de gebruiker nog 44.5 GB van de 64GB opslag beschikbaar om te gebruiken. Dit kan desgewenst nog worden uitgebreid door middel van MicroSD.

Accuduur

De LG G7 ThinQ heeft een accu van 3.000 mAh. Dit is niet heel erg groot, maar ook niet klein. Ter vergelijking: de Galaxy S9 heeft ook deze accugrootte, de Pixel 2 XL 3.450 en de OnePlus 6 3.300 mAh. In de praktijk merk je dat de G7 is gemaakt om altijd en onder alle omstandigheden één dag mee te gaan. Na het einde van een dag tussen 08.00 en 22.00 had ik altijd tussen de 30 en 40% over, met ongeveer 2,5 tot 3 uur screen on time. Hierbij was er een simkaart in het toestel, een smartwatch gekoppeld, werd er de nodige muziek afgespeeld en stond het always-on scherm aan. Toen ik deze laatste uitschakelde om te kijken wat hiervan de invloed is op de accu, hield ik ongeveer 50% over aan het einde van de dag.

Als je accu leeg is kan je deze via Fast Charge (Quick Charge 4.0) weer snel opladen. Een sneloplader krijg je standaard meegeleverd. In de praktijk betekent dit een boost van 74% na één uur opladen. Accusap bijtanken kan ook via draadloos opladen, wat door de glazen achterkant mogelijk is gemaakt.

Vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner van de G7 bevindt zich op de achterzijde. Deze doet zijn werk naar behoren en de plaatsing is ook prima. Hij zit recht onder de camera en is iets in de behuizing verzonken. Hierdoor kan je de scanner sneller vinden.

Opvallend is wel dat ik vrij snel had dat de scanner mijn vinger niet accepteerde als deze licht vochtig of enigszins vervuild was. Dit heb ik nog niet eerder gehad met andere smartphones die ik heb getest. Na het schoonmaken van de scanner werkte alles weer naar behoren maar dit probleem kwam consequent voor.

Geluid

Hi-Fi Quad DAC

Een ander focuspunt van de G7 is het geluid. Dit is tweeledig. Het eerste gedeelte uit zich via de aanwezige koptelefoonaansluiting. LG heeft namelijk een Quad DAC (digital to audio converter) in de G7 gebouwd. De DAC is verantwoordelijk voor het omzetten van digitaal naar analoog geluid. De Quad DAC zijn we al vaker tegengekomen bij onder andere de LG V20. De Europese versie van de LG G6 had deze zogenoemde DAC nog niet. De G7 standaard dus wel. Voor audiofielen is dit een goede toevoeging. De Quad DAC kan samen met de sterke AMP namelijk koptelefoons met een hoge impedantie (weerstand) van goed geluid voorzien.

Via de ‘quick toggels’ bovenaan het scherm kan je deze DAC inschakelen. Het effect hiervan is lastig te kwantificeren zonder meetapparatuur. In plaats hiervan heb ik mijn Sennheiser Momentum Wireless bedraad aangesloten op de G7. Met een Bluetooth-verbinding merk je immers niks van de ingebouwde DAC: dan vind de omzetting naar geluid plaats via de DAC van de koptelefoon zelf.

Het eerste wat ik opmerkte is dat de Hi-Fi DAC een veel hoger volume mogelijk maakt dan de ingebouwde DAC van de Snapdragon 845. Ook kan je dit volume in stappen van 1 tussen 0 en 75 instellen, terwijl dit bij de ingebouwde DAC in 15 stappen kan. De geluidskwaliteit is in beide gevallen uitstekend. Het geluid is heel clean en helder, zonder veel (achtergrond)ruis. Dit klonk dan ook een stuk beter dan mijn OnePlus 3T met de Snapdragon 821. Verschillen tussen de twee DAC’s in de G7 heb ik niet echt kunnen ontdekken. Dit heeft natuurlijk ook te maken met mijn audioapparatuur en het feit dat ik geen audiofiel ben.

Het geluid kan je naar eigen smaak samenstellen via diverse profielen en filters. Deze zijn identiek aan de LG V30. Voor meer informatie hierover kan je dit artikel lezen.

Ook is er ondersteuning voor DTS:X virtual surround geluid. Hiermee kan je het bijbehorende bestandsformaat afspelen, maar zijn er ook softwarematige functies ingebouwd om surround sound te emuleren. Ik vond dit zelf niet echt prettig omdat het niet meer klonk alsof de artiest vlakbij stond, maar juist afstandelijker. Ook dit heeft te maken met audioapparatuur en de kwaliteit van mijn oren. Ben je wel audiofiel dan is het goed om te weten wat de mogelijkheden van de G7 allemaal zijn.

Boombox speaker

Een ander belangrijk aspect van geluid is de speaker. Dit is een zogenoemde ‘BoomBox’-speaker. Hiermee wordt de interne ruimte van de telefoon gebruikt om het geluid beter te laten resoneren. Dit effect zal verder worden versterkt als je G7 op een solide ondergrond legt. Volgens LG wordt er daardoor twee keer zoveel bas geproduceerd, met een nog hoger volume.

In de praktijk horen we inderdaad dat de speaker bijzonder luid kan. Hierbij vervormt het geluid veel minder dan bij bijvoorbeeld de OnePlus 3T, die al geen slechte speaker heeft. Mocht je dus ooit je Bluetooth-boxje zijn vergeten, dan dient de G7 als prima vervanger. Nadeel is wel dat de speaker aan de onderkant zit en vrij smal is. Hierdoor leg je per ongeluk algauw je vinger op de speaker.

De belkwaliteit was helaas niet om over naar huis te schrijven. Meerdere bellers lieten weten dat ik moeilijk te verstaan was, en als ik de telefoon op de speaker zette was het nog slechter. Waarom dit een probleem was is niet duidelijk, maar merkwaardig was het zeker wel.

Camera

Artificial Intelligence

Het derde focuspunt van de G7 is zijn de camera’s. De cameramodule steekt vrijwel niet uit de telefoon, waardoor de telefoon niet wiebelt als je hem plat op een tafel gebruikt.

Vooral met AI probeert LG nog meer uit hun foto’s te halen. De camera heeft namelijk een speciale AI-modus die objecten herkent en vervolgens 1 van de 19 verschillende modi kiest. Dit waren er vorig jaar nog 8. Zaken als de lucht, gras, huisdieren et cetera kunnen worden herkend. Dit werkt in de praktijk prima. De AI-modus moet je dus zelf eerst handmatig inschakelen, en dat is slim.

Wil je namelijk geen gekunstelde filters over je foto’s heen zodat alle kleuren een stuk feller worden, dan heb jijzelf die keuze. Hierboven zie je een aantal foto’s waarvan links de AI-modus is uitgeschakeld, en rechts ingeschakeld.

Groothoeklens

De primaire camera aan de achterzijde is een 16 megapixelexemplaar met een f/1.6 diafragma. De tweede camera heeft dezelfde sensor en resolutie, met enkel een grotere diafragma van f/1.9. Deze is een groothoeklens met een bereik van 107 graden. Dit zorgt ervoor dat je een stuk meer in je foto’s kan vastleggen. Sinds de sensor hetzelfde als de primaire sensor is, is de kwaliteit ongeveer gelijk aan gewone foto’s, maar dan een stuk breder.

Hierboven zie je een aantal foto’s die zijn gemaakt met de primaire en secundaire camera zodat je het verschil kunt zien. De toevoeging van de groothoeklens is de voornaamste reden om de G7 boven hun concurrenten te kiezen. Deze ontbreekt namelijk bij andere high-end smartphones en hiermee maakt de G7 het grootste verschil.

Selfies

De front-facing camera is ook een stuk beter geworden. Deze heeft nu een 8 megapixelcamera met een diafragma van f/1.9.

Hierboven kan je een aantal selfies die ik heb genomen. De dynamic range van een felle achtergrond is redelijk opgevangen door de camera. Ook kan je zien hoeveel er op de foto past, handig voor groepsfoto’s.

Video

De videostabilisatie is daarentegen niet helemaal tof. Zoals je op de video hieronder kan zien terwijl ik een ommetje in het park maakt zie je het beeld lichtjes schokken. Dit is vreemd aangezien er wel optische beeldstabilisatie aanwezig is. Daarom is het resultaat merkwaardig en dus een minpuntje.

Ten slotte heb ik een vergelijking gemaakt tussen de G7 en de Nokia 7 Plus. Zo krijg je een beeld wat het huidige verschil is tussen high-end en mid-range smartphones op het gebied van camera’s en fotokwaliteit. De foto’s zijn allemaal met HDR aan genomen en op hetzelfde punt gefocust. De linkerfoto is die van de LG, de rechter van de Nokia. 

Software

Omgaan met de notch

LG heeft zoals we onderhand gewend zijn een flink aantal elementen van Android naar eigen hand gezet. Dit geldt zowel voor uiterlijk als voor toegevoegde functies en pop-ups. Een uitdaging van de software is het goed omgaan met de notch.

Hier kan je zelf instellen hoe de weergave van de notch precies is, ook wel second screen door LG genoemd. Je kan via instellingen bepalen hoe de notch wordt weergegeven.

De achtergrond van de statusbalk-icoontjes wordt dan aangepast naar zwart of een zelf ingestelde kleur. Ook kan je dan bepalen of de hoeken worden afgerond of juist niet. Zelf koos ik ervoor om de notch gewoon ingeschakeld te laten en mee te laten kleuren met de betreffende app. Dit geeft namelijk het gevoel dat al het scherm wordt gebruikt en dat ziet er mooi uit. Zelf had ik dan ook geen issues met de notch.

Ingebouwde mogelijkheden

Niet alle apps zijn al geoptimaliseerd voor 18:9 langgerekte schermen. LG heeft hier een oplossing voor bedacht: je kan zelf instellen hoe je wilt dat een app wordt weergegeven. De eerste keer dat je een niet-geoptimaliseerde app opent komt er linksonder bij de navigatieknoppen een extra knopje waarmee je een app schermvullend (inclusief) notch kan maken. Via instellingen kan je dit ook nog achteraf aanpassen als blijkt dat de app toch niet helemaal lekker werkt in deze weergave.

Daarnaast kan je een éénhandige-modus openen door van links naar rechts over de navigatieknoppen heen te swipen. Hierna kan je ook nog zelf de grootte van de app schalen. Slim bedacht en het werkt fijn in de praktijk.

Ook fijn is het always-on scherm. Deze staat echt altijd aan en laat je het tijdstip zien, samen met de meldingen die je hebt. Interactie met deze meldingen is dan weer niet mogelijk, het scherm zal dan meteen aangaan. Je kan zelf instellen hoe het always-on scherm eruit ziet en wat hierop zal verschijnen. Met een dubbele tik op het scherm kan je het scherm ook nog in- en uitschakelen.

De software van LG heeft ook enkele minder prettige zaken. Ten eerste de instellingen. Dat zijn standaard 4 menu’s naast elkaar, met daarin weer tig items. Het is één grote chaos hier iets te vinden en je bent beter af met de zoekfunctie. Gelukkig is het ook mogelijk om via de puntjes rechtsboven één lijst te maken van instellingen zodat het weer wat overzichtelijker wordt, maar waarom stel je dat niet standaard in? 

Ook heeft LG besloten dat je niet meer wilt zien hoe lang geleden een melding is binnengekomen, maar het tijdstip hier neer te zetten zodat je dit zelf kan uitrekenen. Goed voor je wiskunde, minder handig als je dit niet gewend bent.

Merkwaardig is ook dat je de helderheid van het scherm alleen kan aanpassen als je de quick toggels maar één rij hebt uitgeschoven. Swipe je verder naar alle quick toggels, dan kan je de helderheid ineens niet meer aanpassen. Dat is geen logica.  

De app-drawer met het overzicht met alle apps is standaard uitgeschakeld. Deze kan je gelukkig wel weer inschakelen. Apps staan dan wel gesorteerd op download-datum, in plaats van alfabetische volgorde. Ook dit kan je wel weer sorteren, maar het zijn allemaal onnodige en hinderlijke stappen.

Ten slotte viel het me op hoeveel pop-ups LG door de interface heen toont. Hiermee wordt de gebruiker geholpen hoe zaken precies werken en dat is natuurlijk fijn. Na een tijdje was ik hier echter al bekend mee en werd ik er wel zat van. Ik hoef niet elke keer als ik Bluetooth in- of uitschakel een pop-up met welke apparaten ik kan verbinden.

Gezichtsherkenning

De LG G7 heeft ook gezichtsherkenning voor het ontgrendelen van de telefoon. Hierbij kan je instellen of je een nauwkeurige manier wilt, of een snellere manier waarop een foto van jou niet de telefoon laat ontgrendelen. Dit levert een vertraging op van ongeveer een paar tienden tegenover de snellere maar onveiligere manier.

LG waarschuwt hier natuurlijk ook voor, zodat je weet waar je voor kiest. Het ontgrendelen werkt prima en is handig voor als je bijvoorbeeld de telefoon in een carkit hebt. Even snel op het scherm tikken om deze in te schakelen, naar de telefoon kijken en hij ontgrendelt. Erg geavanceerd is het echter niet: ontgrendelen als ik een bril op had werkte helaas niet.

Software-updates

Navraag bij LG leverde ons de belofte op dat LG met de G7 maandelijks twee jaar beveiligingsupdates krijgt. Via deze site wordt bovendien vermeld welke toestellen hoe lang updates krijgen. LG heeft geen vlekkeloze reputatie op het gebied van updates. Zo werd de Oreo-update pas onlangs naar de G6 uitgerold, en ontbraken regelmatige beveiligingsupdates ook. Het recent geopende Software Upgrade Center moet voor beterschap zorgen. Hoe dit zich gaat uitpakken is nog afwachten, maar verwacht geen wonderen.

Extra mogelijkheden

Google Assistant-knop

Zoals genoemd zit er linksonder op de G7 een speciale Google Assistant-knop. Door deze ingedrukt te houden start de Assistant op. Dit is op het moment van schrijven alleen het geval als je je telefoon in het Engels hebt staan. Staat de G7 op het Nederland ingesteld dan zal de Google Feed zich openen. Het snel opstarten van de Assistant kan alleen als je de G7 hebt ontgrendeld.

Dit is niet zo handig aangezien daarmee het gemak van een dergelijke knop een beetje ongedaan wordt gemaakt. Even snel de homeknop ingedrukt houden geeft immers hetzelfde resultaat. Toch is het een fijne toevoeging die zeker van pas gaat komen als Assistant in het Nederlands in het beschikbaar zal komen.

Nu is het profiel van al deze drie knoppen identiek waardoor het even wennen is. In het begin zat ik continu op de verkeerde knop te drukken om het volume naar beneden te zetten en opende Google Feed zich. Een geribbelde knop zou hier handiger zijn geweest om het onderscheid te maken.

Twee keer op de speciale Assistant-knop klikken opent Google Lens. Hiermee kan je objecten identificeren en krijg je er meer informatie over als je je camera erop richt. De toevoeging van Lens aan de knop is een slimme, zodat je beide diensten van Google onder handbereik hebt. Het is positief dat LG zowel Assistant als Lens van Google gebruikt, en niet hun eigen diensten introduceert. We hebben gezien hoe moeilijk het kan zijn om dit goed te zien, vraag maar aan Samsung met Bixby. Een vergevorderde assistant in de vorm van Google is daarom een goede keuze geweest van LG. Dat Lens echter nog in de kinderschoenen staat kan je mooi in de bovenstaande screenshots zien. 

Trilmotor en ledlampje

Twee kleine details die mij heel goed bevielen waren de trilmotor en het ledlampje aan de voorkant. De trilmotor geeft een stevige korte en effectieve buzz die niet de hele telefoon doet trillen. Een mooi pluspunt van de G7.

Het ledlampje zit in de notch verwerkt. Deze kan verschillende kleuren aannemen en is mooi fel. Ook flikkert er bijvoorbeeld een rood lampje als je een Bluetooth-apparaat ontkoppelt, of wordt hij juist even blauw als hij is gekoppeld. Dit soort kleine touches zijn zeer welkom.  

Conclusie

LG heeft met de G7 een high-end toestel neergezet die typisch 2018 is. Hij is slim door Google Assistant, Lens en de AI in de camera. Ook is hij snel door de nieuwste processor waardoor je met gemak de komende jaren dit toestel kan gebruiken. Ten slotte is hij heel erg shiny door de glazen achterkant. De breekbaarheid hiervan kan een nadeel zijn. Aan de andere kant: elke high-end smartphone in 2018 heeft tot nu toe een glazen achterkant gekregen. Bovendien heeft de G7 wel een militaire certificering voor stevigheid meegekregen. Het is daarom buigen of barsten.

De LG G7 moet zich onderscheiden tegenover goedkopere concurrentie. Denk aan de 529 euro kostende OnePlus 6 of de Galaxy S9+ die ondertussen voor 750 euro te verkrijgen is. Wil je perse een groothoeklens of een stevige high-end smartphone, of ben je simpelweg LG gewend? Dan is de G7 een prima keuze en zul je geen spijt krijgen van je aankoop. Voor de meeste mensen zal de adviesprijs van 850 euro op dit moment iets te hoog zijn. Daarnaast zal de Google Assistant-knop een stuk nuttiger worden als Assistant in het Nederlands beschikbaar komt. Door deze twee redenen is even afwachten tot de prijs is gedaald handig, zodat de G7 met recht voor iedereen een aanrader wordt.

Voordelen

+ Fel scherm

+ Goede en luide speaker

+ Groothoeklens voor foto’s

+ Goede bouwkwaliteit

+ Trilmotor

+ Slim ledlampje

+ Google Assistant-knop

+ Hi-Fi door Quad DAC

Nadelen

– Hoge adviesprijs

– Onhandige software

– Videostabilisatie

– Speaker makkelijk te coveren met je hand

LG G7 ThinQ kopen

De LG G7 ThinQ is vanaf 1 juni in de Benelux te verkrijgen. Dit kan in de kleuren New Platinum Grey, New Aurora Black, New Moroccan Blue, Rasberry Rose. De adviesprijs ligt op 849 euro en het vlaggenschip is onder andere verkrijgbaar bij Belsimpel en Coolblue.

Hieronder zie je een overzicht waar je de G7 als los toestel en in combinatie met abonnement kan kopen. 

[tds=5812]