Review OnePlus 2: voor dubbeltje op de eerste rang, stoel 4

Design: ‘zwaar’ in orde

Met de OnePlus 2 (OP2) komt de fabrikant met een tweede smartphone op de markt, dus er is inmiddels al de nodige ervaring opgedaan. Het design van de OnePlus 2 bevat dan ook de nodige verbeteringen ten opzichte van de OnePlus One, de voorganger. Het geheel zit iets verfijnder in elkaar, is beter afgewerkt en zal een grotere groep aanspreken. In hoofdlijnen is het design in orde, maar ik wil er graag wat verder op ingaan.

De eerste constatering van na het uitpakken van de OnePlus 2 was: ‘hij is best zwaar’, dus ik was erg benieuwd hoe dit gedurende de testperiode zou uitpakken. Achteraf gezien is dit niets om je zorgen over te maken. Ook al is het gewicht aan hoge kant met 175 gram, toch is dit in evenwicht met het toestel zelf. Na de OP2 een aantal dagen gebruikt te hebben, valt het niet eens meer op dat deze iets zwaarder is en het toestel ligt dan ook lekker in de hand. 

Dit komt enerzijds door de sandstone-achterzijde die we kennen van zijn voorganger. Deze korrelige, schuurpapier-achtige achterzijde zorgt voor een goede grip en maakt dat deze smartphone stevig aanvoelt. In vergelijking met vorig jaar is deze iets ‘harder’ geworden, wat mij betreft wederom een verbetering. Ben je hiervan geen fan, dan zijn er losse achterkanten in de vorm van  styleswap-covers verkrijgbaar voor iets meer dan € 26 in de officiële shop van OnePlus. Dat de cover verwijderbaar is, wil overigens niet zeggen dat de accu verwijderd kan worden. Onder de cover aan de achterzijde vinden we wel de optie om twee SIMkaarten te plaatsen.

Lees ook: Teardown OnePlus 2

Verder vinden we aan de achterzijde op de middelste lijn het logo van het bedrijf met daarboven de camera. Deze is iets lager gepositioneerd dan bij de One, maar geeft het toestel nog steeds een strakke uitstraling en daar is niets mis mee. Aan de bovenkant vinden we de 3,5 mm jack-uitgang voor de – niet meegeleverde – headphones. Aan de rechterzijde zitten de knoppen die je daar zou verwachten: volume en power. Maar aan de linkerzijkant zit een unieke button die OnePlus ook naar voren schuift als unieke feature, de alert slider. Hiermee is het mogelijk de notificaties in te stellen waarbij drie standen gebruikt worden: geen, prioriteit en alle. Over deze extra hardware-button twijfelde ik in het begin, zo deze echt een toegevoegde waarde hebben? Ga ik hem gebruiken? Inmiddels kan ik volmondig ja zeggen, ik ben fan geworden! Handig, snel en makkelijk even snel het toestel op ‘stil’ zetten door de prioriteitsmodus aan te zetten.

Onderaan de OnePlus 2 zit een dubbele speakergrill, echter is dit deels show. Er zit slechts één speaker in het geheel die voor een (VEEL TE HARD) geluid zorgt, maar daarover later meer. De voorkant van deze ‘flagshipkiller’ bestaat uiteraard uit het scherm, frontcam, maar ook een vingerafdrukscanner die tevens dienst doet als homebutton. Een opvallende keuze van OnePlus, waarbij er wel nog steeds gekozen kan worden voor softwarebuttons. 

Prestaties en scherm

Op papier is de hardware van de OnePlus 2 snel genoeg om topprestaties neer te zetten. Met de Snapdragon 810 in combinatie met 4GB RAM zou dit toestel alles moeten kunnen draaien wat er op dit moment beschikbaar is voor smartphones aan apps, games en andere ‘zware’ processen. Toch was ik ook hiervoor huiverig, de Snapdragon 810 heeft de nodige problemen gehad in onder andere de HTC One M9. Hierbij werd de chipset dermate warm dat de prestaties onder de maat werden. Bij een lagere temperatuur werden echter wel topprestaties werden neergezet. 

De OnePlus 2 heeft hier gelukkig minder last van. Na het spelen van een game is het niet zo lastig te raden waar de chipset zich bevindt in het toestel, maar de extreme hitte van bijvoorbeeld de HTC One M9 blijft uit. Nu is er wel een kleine prestatievermindering merkbaar als het toestel warm is, maar hier zul je een benchmark voor moeten draaien om dit te kunnen zien. In dagelijks gebruik heb ik geen last ondervonden van een te hete processor en dus mindere prestaties. 

Het geheel zoals het navigeren door de homescreens, apps en instellingen gaat zonder enig probleem. Ook het starten van apps en games gaat zoals je dat zou verwachten: snel en zonder noemenswaardige lag. Tevens is het spelen van zwaardere games geen issue voor de OnePlus 2. Toch is er een klein verschil merkbaar met bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S6, die over het algemeen iets sneller reageert op een actie, maar dit merk je eigenlijk pas echt als de toestellen naast elkaar liggen. Nu mag de Galaxy S6 ook best wat sneller zijn, het prijsverschil is ruim € 200, dus wat dat betreft geen minpunten voor de OnePlus 2: hij kan simpelweg alle taken aan. Om ook wat cijfers te delen: de OnePlus 2 haalt bij AnTuTu een score van 45177.

OnePlus heeft voor de tweede-generatie smartphone gekozen voor een full HD-scherm van 5,5 inch en niet mee te gaan met de trend van QHD-schermen. Naar eigen zeggen is de reden hierachter dat full HD voldoende is en natuurlijk vergt een ‘minder’ scherm ook niet zoveel van de accu. In de praktijk kan ik ze daar gelukkig gelijk in geven, het scherm laat het niet afweten. Zoals we al wisten, zijn ook op full HD-schermen niet eenvoudig individuele pixels te herkennen en ook al zijn de kleuren ten opzichte van bijvoorbeeld een AMOLED-scherm wat flets, toch went dit snel en ben ik er inmiddels enigszins enthousiast van geworden. Ook de helderheid is vrij hoog en is buiten, ook in de zon, nog redelijk af te lezen. Ook al heeft OnePlus een aantal keuzes moeten maken, een ‘gewoon’ full HD-scherm was een goede beslissing, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het ontbreken van NFC. Dit betekent dat onder andere smartphone-betalingen simpelweg niet direct mogelijk zijn en het snel ‘syncen’ van gegevens met andere toestellen en apparaten niet tot de mogelijkheden behoort, jammer. 

Software: Oxygen OS

Na de breuk met Cyanogen heeft OnePlus vol ingezet op eigen software. In de Android-wereld zijn er een aantal goede custom ROMs te vinden en in de top 3 daarvan vinden we ook Paranoid Android. De mensen achter deze succesvolle ROM zijn ingehuurd om Oxygen OS te maken en dat hebben ze meer dan naar behoren gedaan. Gedurende de testperiode van ik Oxygen OS steeds meer gaan waarderen. 

Oxygen OS is gebaseerd op Android 5.1.1 en ziet eruit als standaard-Android dat we onder andere kennen van de Nexus-serie. Nu ben ik zelf een redelijk fan van stock-Android, dus dat is voor mij mooi meegenomen. Extra opties zoals gestures op het startscherm, die ik ook daadwerkelijk gebruik, zoals het activeren van de zaklamp door een V te tekenen of starten van de camera door een ‘O’ te swipen werkt naar behoren. Hierbij kunnen ook nog music controls en dubbel tikken om het scherm ‘wakker te maken’ toegevoegd worden. Een andere customize-optie van de OnePlus 2 is het feit dat er gekozen kan worden voor fysieke toetsen (vingerafdrukscanner en knoppen aan weerszijden) of on-screen-buttons kennen we al van de vorige versie. Nu heb ik beide opties geprobeerd, maar door de relatief grote ruimte die de homebutton inneemt, vond ik de on-screen-buttons niet zo prettig werken. Dit is uiteraard erg persoonlijk. Nu is er wat mij betreft wel een probleem met die homebutton en dat is het feit dat deze niet altijd reageert zoals ik dat graag zou willen. Hij functioneert soms gewoon simpelweg niet en reageert dan ook niet op aanraking en zelfs een corrigerende tik met de wijsvinger zorgt er niet voor dat een actie uitgevoerd wordt. Onder het kopje vingerafdrukscanner meer hierover.

Op de OnePlus 2 vinden we ook een donkere modus terug, waarbij onder andere de instellingen een donkere achtergrond krijgen. Naast deze eigen implementaties van grafische wijzigingen, heeft het team van Oxygen OS ook een eigen permissiebeheer-systeem ingebouwd, dat andere toestellen pas vanaf Android 6.0 Marshmallow kunnen gebruiken, een handige toevoeging. 

De laatste software-functie die ik graag wil bespreken is shelf. Dit extra scherm kan geopend worden door op het homescreen naar rechts te swipen. Hier verschijnen allerlei gegevens, zoals het weer, veel gebruikte apps en tevens de favoriete contactpersonen. Veel functies heeft shelf nog niet, deze is dan ook nog in bèta. Zelf gebruikte ik shelf vooral voor de veelgebruikte apps die niet op het homescreen stonden, maar of dit een killerfeature is, wat mij betreft nog niet.

OxygenOS is op weg om één van de beste software-schillen van een fabrikant te worden, ook al zijn er nog de nodige bugs aanwezig. Omdat dit nog een eerste versie op de OnePlus 2 is, wil ik dit voor lief nemen. Wel ben ik benieuwd naar de update-tijdlijnen en wanneer Android 6.0 bijvoorbeeld beschikbaar zal komen. OnePlus heeft bewezen hier niet mee voorop te lopen vorig jaar, maar ik hoop dat het team van OxygenOS dit kan verbeteren.

Accu en USB-C

Een opvallende wijziging bij de OnePlus 2 ten opzichte van het eerste model is de keuze voor USB-C. Kort door de bocht, eigenlijk heb je er helemaal niets aan, behalve dat je nieuwe kabels mag kopen. USB-C zal in de toekomst meer gebruikt gaan worden, maar op dit moment zie ik de toegevoegde waarde nog niet. Ook ben ik met grote regelmaat mijn kabeltje ‘vergeten’, dus was opladen soms lastig. De gebruikte USB-C-versie heeft overigens weinig voordelen ten opzichte van microUSB in de huidige vorm, de doorvoersnelheden zijn gelijk omdat er gebruik wordt gemaakt van een ouder protocol.

Dat gezegd hebbende ben ik wel tevreden over de accu zelf, deze heeft een capaciteit van 3300 mAh en dit is voldoende om me de dag door te helpen. Vaak, later op de avond rond 22.00 uur begint hij wel erg dicht bij 0% te komen, maar bij intensief gebruik is dit meer dan acceptabel. Het opladen echter, duurt een volle drie uur. Er is geen snellaadfunctie aanwezig op de OnePlus 2, wat mij betreft een groot gemis; ik ben er erg aan gewend geraakt om ‘even snel bij te laden’ op de Galaxy S6. 

Qua accu en opladen heeft OnePlus dus een goede en slechte keuze gemaakt: het scherm en de grootte van de accu is zeker een pluspunt, maar het opladen er van in minimaal drie uur is voor mij zeker een nadeel. 

Vingerafdrukscanner en geluid

Dan de functie die OnePlus vaak benoemd: de vingerafdrukscanner. Dit betreft een capacitieve knop, in tegenstelling tot de concurrenten kan deze dus niet fysiek ingedrukt worden. Het bedrijf beloofde ‘de beste vingerafdrukscanner’ tot nu toe te leveren, maar daar zijn ze goed in gefaald. Waar de vingerafdrukscanner van de Galaxy S6 in ~ 98% van de gevallen een match had, is dit bij de OnePlus 2 gedurende de testperiode in ongeveer 70% van de gevallen het geval. Nu betwijfel ik of dit daadwerkelijk aan de vingerafdrukscanner en het herkennen van de afdruk ligt, maar ik vermoed dat dit meer aan de button zelf ligt. Als de scanner niet werkt, dan functioneert de button (na ontgrendelen met de pincode) ook niet. Hier kun je dan zo vaak op drukken als je wilt, maar er gebeurt gewoon simpelweg niets. De capacitieve buttons die ernaast zitten werken dan overigens wel gewoon. 

Ook al ben ik enthousiast over het ontgrendelen met een vingerafdruk, ik ga hem op de OnePlus 2 uitzetten. Het heeft bij een foutratio van zo’n 30% weinig nut om het te blijven proberen. Jammer OnePlus, een gemiste kans.

Voor het geluid is er op de OnePlus 2 een speciale app geïnstalleerd die als equalizer dient, waarbij er settings voor muziek, film en games aparte instellingen gedaan kunnen worden. Dit is ‘powerd by maxxradio’, maar is gelukkig ook uit te schakelen. Het minimale geluidsniveau is erg hard. Nu is dit voor muziek, games en films misschien niet altijd een probleem, maar dat notificaties zonder enige moeite 5 kamers verder opgepikt kunnen worden is niet de bedoeling. Het uitschakelen van de audio tuner geeft wel enige verbetering, maar is nog steeds te hard. Hopelijk komt er hier binnenkort een software-update voor die dit kan verhelpen. 

Dit brengt ook meteen met zich mee dat als het volume verhoogd wordt, de OnePlus 2 extreem hard gaat en niet meer zuiver klinkt. Wellicht hadden ze ambitie om HTC Boomsound te evenaren, maar dat is zeker niet gelukt.

Camera

De 13 megapixel-camera van de OnePlus 2 wordt bediend via de standaard-app die meegeleverd wordt op het toestel. Met de standaard-instellingen maak je al foto’s die we als ruim voldoende kunnen bestempelen, maar er is ook een professionele modus aanwezig die meer opties en instellingen biedt. Hierdoor kunnen ook mensen die meer uit foto’s willen halen uit de voeten met de camera van de OnePlus 2. 

Onderstaande foto’s zijn gemaakt met de standaard-instellingen van de camera-app, waarbij ik wel moet opmerken dat het ‘verwerken’ van de foto’s nadat deze gemaakt zijn relatief lang duurt. Soms tot wel een paar seconden voordat je een volgende foto kunt maken. De app op zich heeft verschillende opties en modi, maar kan nog wat werk gebruiken.

Op de OnePlus 2 vinden we ook laserfocus, zoals bijvoorbeeld de LG G4 dit ook heeft. Deze werkt naar behoren, maar is bij lange na niet zo snel als de LG G4 of de Galaxy S6 scherp kan stellen op een bepaald voorwerp. Nu is dit misschien ook geen eerlijke vergelijking als we naar de prijzen kijken, maar het is wel opvallend. Het resultaat is er overigens niet minder om, het scherpstellen gaat zoals je dat zou verwachten van een toestel met laserfocus. Al met al is de camera ‘voldoende’, want foto’s in slechte lichtomstandigheden zijn niet altijd optimaal, zoals dit bij veel smartphones het geval is overigens. Ook het maken van foto’s van enigszins bewegende voorwerpen is een vrij grote ramp, hier heeft OnePlus nog verbeteringen door te voeren.

Conclusie

Met de OnePlus koop je zeker een interessant toestel en met een prijs van € 399 voor de 64 GB-versie zul je geen miskoop doen. Toch zijn er een aantal zaken die OnePlus heeft weggelaten die ik graag zou zien, zoals quickcharging en NFC. Los daarvan gaan er ook veel dingen goed: de software is in orde, de prestaties zijn ruim voldoende en ook het scherm doet zijn werk naar behoren. De vingerafdrukscanner heeft, mede door het aantal fouten, nog weinig toegevoegde waarde en ook de speaker is niet helemaal goed afgesteld. Ook de camera maakt mooie foto’s en hiermee is de prijs- kwaliteitverhouding van de OnePlus 2 nog steeds erg goed te noemen. Overweeg je de OnePlus 2 aan te kopen, dan zal ik het zeker niet afraden als je met de ‘nadelen’ kunt leven. 

+ Prijs -kwaliteitverhouding

+ Oxygen OS dicht bij stock-Android met handige toevoegingen

+ Prestaties in orde

+ Extra hardware-button om notificaties te regelen

+ Accu

– Ontbreken wireless of quickcharging

– USB-C-poort heeft toegevoegde waarde

– Geen NFC

– Vingerafdrukscanner werkt niet naar behoren

– Invite-systeem, verkrijgbaarheid een probleem

– Geluid (hard of HEEL hard)

OnePlus 2 invites

Natuurlijk is er wel een OnePlus 2-invite nodig om het toestel te kunnen kopen en die zijn op dit moment erg schaars. Het invite-bedelen is dan ook al begonnen en inmiddels heb ik al tientallen verzoeken binnengekregen. Helaas heb ik geen invites om te delen, echt niet. Zodra dit wel het geval is, maken we dit kenbaar via onze sociale kanalen en op de site. Mocht je HEEL graag een invite willen, dan hoop ik dat je geduld hebt, of dat OnePlus sneller gaat uitdelen…