OnePlus One versus LG G6

Vooruitgang

In deze reeks van artikelen ga ik op zoek naar een opvolger voor mijn OnePlus One. Niet dat mijn One plots niet meer voldoet, integendeel zelfs! Zowel technisch als optisch is hij nog in meer dan goede staat en dat is al een prestatie op zich, vind ik, na meer dan drie jaar van dagelijks gebruik. Eigenlijk heb ik niet echt nood aan een nieuwe telefoon. Ik ben dan ook vooral nieuwsgierig naar hoe groot de technologische vooruitgang is ten opzichte van de One. Met andere woorden: is mijn One hopeloos voorbijgestreefd en is een upgrade de moeite waard?

De OnePlus One is een telefoon die eind 2013 het levenslicht zag en behoorlijk wat controverse opriep. Komende van een Chinese start-up kostte de One slechts de helft van de toptelefoons van Samsung en Apple, maar bood deze telefoon toch dezelfde hoogdravende technische specificaties. Dat was behoorlijk ongezien, zelfs in Nexus-tijden. Bovendien was de One uitsluitend online te koop, en dan nog enkel voor wie een uitnodiging had. Dat alles creëerde nogal wat hype rond deze telefoon. Verrassend veel mensen in mijn directe omgeving kochten de One dan ook, en in de zomer van 2014 ging ik uiteindelijk zelf ook overstag.

Lifestyle

Eerder passeerden al de Samsung Galaxy S8 en de Huawei Mate 10 Pro de revue in een rechtstreekse vergelijking met de OnePlus One. Ondanks dat Samsung en Huawei indrukwekkende telefoons afleveren, die de One op een aantal vlakken duidelijk overtroeven, konden hun toestellen me toch niet voor de volle honderd procent overtuigen. Ik wil immers ook heel veel waar voor mijn geld krijgen, en net dàt bieden deze telefoons nu eenmaal niet, of toch veel minder dan de One destijds. En dat is niet eens zo verwonderlijk als je weet dat de zogenaamde vlaggenschepen het afgelopen jaar erg duur zijn geworden. Waar je nog niet zo lang geleden 600 tot 700 euro voor een topper moest uitgeven (wat al een hoop geld was), liggen de prijzen voor de huidige generatie vlaggenschepen daar nog een heel eind boven, met uitschieters van meer dan duizend euro.

Enerzijds kan ik begrijpen dat een smartphone dat vele geld voor iemand waard kan zijn: bijvoorbeeld als je telefoon je enige en belangrijkste computer is. En ook: een telefoon is een soort van statussymbool geworden voor sommigen, al dan niet als onderdeel van een bepaalde lifestyle. Ook dat komt met een bepaalde prijs. Zelf probeer ik dure aankopen zoals een smartphone steeds zo nuchter mogelijk te verantwoorden. Natuurlijk wil ik een Android-telefoon die letterlijk gezien mag worden, maar anderzijds primeren voor mij toch vooral de technische capaciteiten, het gebruiksgemak en als het even kan ook de levensduur. Mijn One bijvoorbeeld draait op dit moment op Android versie 7.1.2, en dat is iets wat veel nieuwe telefoons uit 2017 nog steeds niet kunnen zeggen. Nog een belangrijke vaststelling: in de prijscategorie van 250 euro vind je meer aanbod dan ooit, en daar zitten niet zelden heel capabele telefoons tussen. Maar ikzelf mik dus net iets hoger dan die mid-rangers: ik hoop voor minder dan 500 euro toch een heus toptoestel in huis te halen.

400 euro

Tijd nu voor de volgende telefoon in het rijtje om met mijn One vergeleken te worden: de LG G6. Je mag de G6 gerust beschouwen als de telefoon die de huidige trend van langgerekte schermen in gang heeft gezet. De G6 is al sinds april 2017 beschikbaar. Pas onlangs werd hij opgevolgd door de LG V30. De G6 stond echter al langer dan vandaag op mijn radar en dat heeft alles te maken met zijn prijskaartje. Deze telefoon lanceerde in april dan wel aan de stevige adviesprijs van 749 euro, nauwelijks enkele maanden later ging de G6 al voor rond de 500 euro over de toonbank. Wie vandaag de prijsvergelijkers induikt, kan de G6 zelfs vinden voor 400 euro. Dat is een voor mij erg interessant prijspunt, want het ligt in de buurt van wat ik voor mijn One betaalde, en dat voor een telefoon die je vandaag nog gerust als vlaggenschip mag bestempelen. Ja, oké, je krijgt met de G6 niet de allersnelste soc van het moment. En die 32 GB standaard opslagcapaciteit is tegenwoordig aan de magere kant. Maar met dat 2K-scherm met HDR, de waterdichtheid, versneld opladen via USB-C en de dubbele camera blijft de G6 minstens in het zog van die andere, nieuwere vlaggenschepen uit 2017.

Blokje beton

Wie de fysieke specificaties van de OnePlus One en de LG G6 naast elkaar zet, zal merken dat deze telefoons erg gelijklopende afmetingen hebben. Ze wegen evenveel, en ook qua omvang is het verschil minimaal, en dat met een quasi even groot schermoppervlak. Laat je dus niet bedotten door dat 5,7-inchscherm van de LG: het is niet groter dan dat van One (5,5 inch).

Gevoelsmatig zijn de One en de G6 echter twee totaal verschillende telefoons. Dat komt ten eerste door de andere beeldverhouding, maar ook omdat de G6 zich door zijn extra hoge aluminium schermrand heel anders laat beetpakken dan de One. De LG maakt ook indruk met zijn zo goed als naadloze overgang tussen scherm en behuizing. Het geeft de G6 een bepaalde finesse mee die ik nog bij weinig telefoons heb gezien. Enkel sneu dat de sim-houder niet even mooi gelijk loopt met de behuizing. Hier zit (bij mijn exemplaar) een verschil van een halve millimeter op en dat voel je soms. De G6 blijft trouwens een vrij gladde telefoon, al is het zeker niet zo erg als bij de Galaxy S8 of de Mate 10 Pro. Dat is toch ergens een geruststelling, want de achterkant van de G6 is net als die telefoons vervaardigd uit glas.

Inzake design wint de LG G6 het zeker niet van pakweg de Galaxy S8 of de Mate 10 Pro. Die twee telefoons ogen én voelen meer luxueus aan dan de G6. Maar ze zijn ook uitermate fragiel, en op dat vlak wint de G6 dan weer het pleit. De G6 is immers zo degelijk gebouwd dat de behuizing op geen enkele moment doorbuigt, hoeveel druk je er ook op zet. Het lijkt wel een blokje beton. Dat sterkt me ook in de gedachte dat de G6 fysiek heel wat jaartjes zal meekunnen, en dit misschien zelfs zonder al te veel extra bescherming. Net zoals mijn One!

Tot slot wil ik het nog even hebben over de aanuitknop van de G6. Het lijkt een kleinigheid, maar LG integreerde de aanuitknop in de vingerafdruklezer op de achterkant. Dat was even wennen voor mij, maar eigenlijk werkt die combinatie in de praktijk perfect. Overigens kun je met een ‘double-knock’ op het scherm de G6 laten ontwaken, net zoals bij de OnePlus One. Ik was er dan ook snel aan gewend.

Groothoeklens

Het concept van de dubbele camera’s mocht ik voor het eerst ervaren op de Huawei Mate 10 Pro. Dat toestel combineert een monochrome sensor met een kleurensensor. LG pakt het op de G6 helemaal anders aan dan Huawei, want de twee kleurensensoren werken hier met lenzen die zowel verschillen qua brandpuntsafstand als qua maximaal diafragma. Vooral de groothoeklens is uniek op een telefoon. Hij bestrijkt een gezichtsveld van 125 graden en maakt het zo mogelijk om letterlijk méér op je foto te krijgen, zonder dat je je verder naar achteren moet verplaatsen. Ideaal voor binnenopnames dus. Eén typisch nadeel van een groothoeklens is wel dat het beeld aan de randen sterk vervormt. Dat levert soms een foto op met duidelijk gekromde lijnen, in het bijzonder als je gebouwen fotografeert. Overschakelen tussen de gewone lens en de groothoeklens gaat ook heel snel en vlot op de LG G6, zodat je steeds de perfecte kadrering vindt. Zo’n dubbele lens blijft toch een mooie upgrade, vind ik, ten opzichte van mijn One.

(detailopname bij weinig licht: links de LG G6, rechts de OnePlus One)

Net zoals de vorige keren, heb ik heel wat foto’s gemaakt met tegelijkertijd de OnePlus One en de LG G6 in de hand, en dit telkens in volautomatische modus. Een selectie van die foto’s zie je in de fotogalerij hierboven. Wat meteen opvalt is dat de G6 veel zwaarder gesatureerde kleuren heeft dan de One. Dat levert aantrekkelijke, sprankelende beelden op, al is het niet altijd in lijn met de werkelijkheid. De LG weet doorgaans ook wat scherpere beelden dan de One te maken, en dit ondanks een gelijke sensorresolutie van 13 megapixel. Je ziet het verschil pas goed als je op foto’s gaat inzoomen, al valt dan meteen ook de vrij agressieve jpeg-verscherping op die LG toepast. Ook qua ruis blijkt de LG G6 een duidelijke verbetering ten opzichte van mijn OnePlus One. Al bij al kon de LG G6 me wat fotokwaliteit betreft zeker overtuigen. Ik vrees wel dat in een rechtstreekse vergelijking met de Galaxy S8, de telefoon van Samsung nog net wat straffere foto’s maakt. Maar voor een OnePlus One-gebruiker zoals ik biedt de LG G6 een vooruitgang die meer dan groot genoeg is om ook de meer veeleisende fotoliefhebbers te overtuigen.

Prestaties

De LG G6 werd bij de lancering zowat afgekraakt toen bleek dat hij niet was uitgerust met de allersnelste Snapdragon-soc van het moment, de 835. In de plaats moest de G6 het stellen met de Snapdragon 821, een 2+2-core soc. Blijkbaar was het een compromis dat LG sloot om de G6 toch tijdig (lees: voor al de rest) te kunnen lanceren. Een moderne soc is nochtans belangrijk voor de werksnelheid van het toestel, en bovendien bepaalt de soc de mogelijkheden inzake draadloze connectiviteit. Ik ben er dus wel gevoelig voor om een zo recent mogelijke soc in mijn toestel te krijgen. Hoe sneller de soc, hoe langer de telefoon in principe meegaat.

Ik moet wel toegeven dat nu de LG G6 zo sterk in prijs is gezakt, dat ik hem zijn tragere Snapdragon-soc niet al te zwaar mag aanrekenen. Traag is trouwens een totaal verkeerd woord. Ik heb namelijk op geen enkel moment gemerkt dat de G6 in gebruik traag reageert. Integendeel zelfs: puur gevoelsmatig is de G6 gewoon een erg vlot draaiende telefoon. Hij is misschien niet zo flitsend snel als de Huawei Mate 10 Pro, maar biedt meer dan voldoende snelheid.

Een en ander komt ook tot uiting in de benchmarks die ik draaide (volledige resultaten). Op de meeste onderdelen moet de G6 de andere telefoons van 2017 laten voorgaan, vaak met een behoorlijke marge. Enkel op 3D is de Adreno 530 gpu van de Snapdragon 821 nog behoorlijk competitief. Puur qua rekenkracht blijft een quadcore soc toch nog achter op de octacores van deze wereld. Maar nogmaals: het grote verschil zie je vooral in de benchmarks, en bijna niet in de praktijk.

Tot slot nog even over de autonomie van de LG G6. Ik had her en der gelezen dat deze niet al te best zou zijn, maar dat viel in de praktijk reuze mee. In mijn geval was het always-on screen ingeschakeld, net zoals Bluetooth en werd het scherm op automatische helderheid gezet. Ik moet wel zeggen dat mijn G6 nogal vrij snel naar de 50 procent batterij terugzakte. Dat wekte de indruk dat de batterij bagger is, maar uiteindelijk lukte het me vlot om tot ‘s avonds laat nog 20 procent over te houden. Volgens metingen van de app AccuBattery Pro tijdens de mijn testperiode, zou de LG G6 het toch bijna 28 uur moeten kunnen uithouden op een volle batterij. Dat is niet slecht, maar ook niet top.

Prijskraker

De LG G6 heeft me aangenaam verrast. Het is een beetje een outsider, maar voor zijn geld is dit echt een hele straffe telefoon. Als de prijs nog wat meer zakt, durf ik de G6 zelfs een heuse prijskraker te noemen. Zeker als je op zoekt bent naar een wat compactere telefoon, dan biedt de G6 heel wat functionaliteit in een strakke maar vooral degelijke behuizing.

Over het scherm van de G6 heb ik het niet uitgebreid gehad, maar ook dat is gewoon op hoog niveau. Waar de toppers veelal zijn uitgerust met OLED-schermen, moet de G6 het stellen met een klassiek LCD-scherm, weliswaar met 2K-resolutie. OLED-schermen daarentegen staan bekend om hun hoge contrastwaarden en prima kijkhoeken en zijn zeker een meerwaarde. Het scherm van de G6 ontbeert dat alles, vooral de verkleuring onder een grote kijkhoek is opvallend, maar toch vind ik de algemene beeldkwaliteit bovengemiddeld tot uitstekend voor een LCD-scherm. Het scherm van de G6 staat wel veel te blauw afgesteld zodat het wat somber overkomt. Je kan dit jammer genoeg niet tweaken.

Er is niet één bepaald iets waar de G6 extreem goed in is: de autonomie is voldoende, het beeldscherm is prima en hetzelfde geldt voor de fotokwaliteit en de aanwezige extraatjes die je verwacht van een moderne telefoon. Als totaalpakket valt de G6 moeilijk te kloppen, en van de drie telefoons die ik tot nu toe testte, komt de G6 het dichtst in de buurt van wat ik van een telefoon verlang, daarbij sterk rekening houdend met de prijs.

Twee zaken die me toch doen twijfelen: ik blijf toch liefhebber van een net wat groter scherm, en de belabberde geschiedenis van LG wat betreft software-updates. De G6 draait nog Android 7.0 en dat is eigenlijk onaanvaardbaar vind ik voor een vlaggenschip van nog geen jaar oud. Er zijn wel berichten dat Oreo er staat aan te komen voor de G6. Maar wat er daarna gebeurt… weet niemand.

In het vijfde en voorlopig laatste deel neem ik, jawel, de OnePlus 5T onder handen. Als OnePlus One-gebruiker is dit wellicht de meest logische upgrade voor mij. Ik ben benieuwd of OnePlus nog altijd zo’n straffe telefoons maakt als in 2013!

Voordelen van de LG G6 tov de OnePlus One:

+ fantastische bouwkwaliteit en afwerking

+ dubbele camera

+ vingerafdruksensor met aanuitknop

Nadelen van de LG G6 tov de OnePlus One:

+ luidspreker gaat niet zo hard

+ slechts 32 GB

+ Android-updates LG?

Met dank aan Eline Rasson van LEWIS voor het bezorgen van de LG G6.