Samsung Galaxy Tab S7 Plus review: dit zijn de plus- en minpunten

Samsung Galaxy Tab S7+

Had je mij jaren geleden gevraagd hoe de tabletmarkt er anno 2020 uit zou zien, dan zou ik gezegd hebben dat alle Android-fabrikanten zouden zijn uitgestapt, en dat Apple als ‘alleenheerser’ deze markt over had genomen. Google heeft – wat mij betreft – de bal laten vallen: in plaats van actief de benodigde stappen te zetten om Android tablet-vriendelijk te maken, kwam de focus op telefoons te liggen en werden tablets de ondergeschoven kindjes.

Niet zo gek dan ook dat verreweg de meeste fabrikanten van tablets uit de markt zijn gestapt. Mocht je hedendaags een Android-tablet zoeken, dan heb je eigenlijk maar één ‘bekende fabrikant’ waar je terecht kan komen, en dat is Samsung. Van de goedkoopste-tablets in de Galaxy A-reeks, tot de Lite-varianten van de Tab S-reeks in het midrange-segment en de duurste Tab S-tablets in het high-end segment – je kan ervoor bij de Zuid-Koreaanse fabrikant terecht.

Hoeveel tablets Samsung precies verkoopt, is onbekend. Veel tablets zullen het er alvast niet zijn. Bij consumenten is het woord tablets al snel een synoniem voor een iPad – de directe concurrent van de tablets die in het Samsung-assortiment te vinden zijn. Neem bijvoorbeeld de Samsung Galaxy Tab S6 Lite, die moet concurreren met de ‘standaard’ Apple iPad, of Samsungs Tab S7+, die in de review wordt behandeld, die de concurrentie aan zal moeten gaan met de iPad Pro-modellen.

In deze review bekijken we of ‘het beste van Android’, voor wat tablets betreft, het op kan nemen in de strijd met de iPad Pro van Apple – het beste tablet-recept van de techgigant uit Cupertino. In deze review worden testresultaten besproken na drie weken gebruik te hebben gemaakt van de tablet, de focus lag daarbij op contentconsumptie (video) en het gebruiken van de tablet als werkpaard in schoolomstandigheden. Is het daarvoor de geschikte tablet? Je leest het in de plus- en minpunten.

Samsung Galaxy Tab S7+ – de pluspunten

1. Razendsnelle Snapdragon 865 Plus-chipset

Voor de prijs van de Samsung Galaxy Tab S7+ mag je, zo gaat mijn gedachtegang, verwachten dat de algehele ervaring tijdens het gebruiken van de tablet goed geregeld is. Samsung heeft daarvoor een razendsnelle chipset uit de stal van Qualcomm uitgekozen, de Snapdragon 865 Plus – in tegenstelling tot de Exynos 990-chipset die het gebruikt in de Galaxy S-telefoons, met uitzondering van de S20 FE. Het toestel is daarnaast voorzien van 6 GB-werkgeheugen in de uitvoering die wij ontvingen. Liever meer werkgeheugen? Dat kan met een upgrade naar 8 GB-werkgeheugen, als je voor het model met 256 GB-opslaggeheugen gaat – ten opzichte van 128 GB in het ‘standaard’ model.

Het geheel zorgt voor een vloeiende ervaring in vrijwel alle situaties, van het browsen, tot de games die vaak op Android gespeeld worden, het genieten van films of series en zelfs lichte fotobewerking. Hier en daar, zeker als het bewerken van foto’s iets zwaarder werd, stotterde de tablet even, maar ik vraag mij of het iets is dat per se erg is. Het stotteren duurt meestal slechts een paar seconde, doet niet af aan de ervaring en is enkel zichtbaar in zeer specifieke situaties.

Het thuisscherm van One UI; de softwarelaag van Samsung straalt volwassenheid uit

Ook het scrollen door One UI van Samsung voelt extreem vloeiend aan, daar mag Samsung zich voor op zijn schouders kloppen. Het is weliswaar niet de lichtste schil bovenop Android 10, maar het blijft wel een van de vloeiendste ervaringen binnen het Android-ecosysteem. Tot slot is het openen van apps razendsnel geklaard, dat is eigenlijk iets waar je bij high-end tablets niet meer over hoeft na te denken. Dat hoort gewoon snel te verlopen.

Later zal ik nog terugkomen op het gebruik van de tablet in werksfeer, maar wat prestaties betreft is dit de snelste Android-tablet op de markt. Dat wordt ook geholpen door het gebruik UFS 3.0-opslag in de Galaxy Tab S7+. Hoewel Samsung in andere apparaten sneller UFS 3.1-geheugen gebruikt, valt het verschil in de alledaagse praktijk nauwelijks te meten, laat staan dat het met het blote oog op te merken is zonder apparaten met UFS 3.0 en 3.1-opslag naast elkaar te houden. Onze tablet was met 128 GB-opslag uitgerust, tezamen met 6 GB-werkgeheugen.

2. Vloeiend 120 Hz AMOLED-scherm

Samsung weet prima hoe het goede schermen moet maken, en dat zien we wederom op de Tab S7+, waarop een 12,4-inch AMOLED-paneel voorzien is. Het scherm, dat afkomstig is uit de fabrieken van Samsung, heeft een resolutie van 2.800 x 1.752 pixels en voorziet in een verversingsfrequentie van 120 Hz. Het beste van de Samsung Galaxy S en Note-telefoons heeft daarmee de overstap gemaakt naar de Tab S-reeks.

Het OLED-scherm op de Galaxy Tab S7+ heeft, zoals we van Samsung gewend zijn, verzadigde en contrastrijke kleuren. Vanuit de fabriek komt het scherm prima afgesteld: het was niet nodig om het instellingen-menu te openen en het kleurprofiel aan te passen. Buiten de kleuren is het contrast van zo’n AMOLED-scherm oneindig, de pixels kunnen zichzelf namelijk afzonderlijk uitschakelen. Bij het bekijken van een film met veel donkere scenes, zorgt dit ervoor dat ‘donkere plekken’ echt donker zijn. Op LCD-schermen worden de ‘donkere plekken’ meestal als grijs weergegeven, wat afdoet aan de kijkervaring.

Over video gesproken, daar is de Tab S7+ met zijn 16:10-verhouding uitermate geschikt voor. Video is meestal geschoten in een 16:9-verhouding, zeker op platformen als YouTube, waardoor je vrijwel alle video’s zonder dikke zwarte randen kan bekijken. Koop je de Samsung Galaxy Tab S7+ juist als de onzichtbare werkkracht voor op kantoor, dan kan het 16:10 prima meekomen. Hoewel zo’n bredere beeldverhouding in landschapsmodus een relatief klein deel van (web)pagina’s laat zien, bleek het in de praktijk geen enorme tegenvaller en valt er prima mee te werken. Mocht je een laptop of monitor gebruiken, dan is de kans groot dat de beeldverhouding vrijwel overeenkomstig is met wat je nu gewend bent.

Wat ook zeker geen tegenvaller is, is de 120 Hz-verversingsfrequentie van het 12,4-inch scherm. Nog nooit een 120 Hz-scherm gezien, dan is het iets om zelf te beleven. Schermen bewegen vloeiender, van het instellingen-menu, webpagina’s tot games als PUBG. Wel heeft Samsung ervoor gekozen om de verversingsfrequentie aan te passen op basis van de getoonde apps. 120 Hz is immers overbodig bij een 60 Hz-video, of bij games die met maximaal 60 Hz-verversen. Op die manier wordt de batterij van de Galaxy Tab S7+ nog enigszins gespaard. Bij het gebruik van de tablet was het wisselen tussen 120 Hz en 60 Hz eigenlijk nauwelijks op te merken.

3. Behoorlijk geluid voor een tablet

Als je mij voor deze review had gevraagd naar de verwachtingen voor het geluid van een tablet zoals de Tab S7+, dan had ik gezegd dat het waarschijnlijk ‘wel prima’ klinkt. Achteraf blijkt mijn ‘schatting’ niet geheel juist te zijn, de tablet klinkt namelijk heel erg goed voor het formaat. In totaal zijn er op de Galaxy Tab S7+ vier speakers aanwezig. Houd je de tablet horizontaal vast bij het bekijken van een video, dan krijg je door speakers aan weerszijde van de tablet een heuse stereo-ervaring.

Het geluid van de speakers bevat, wat mij betreft, voldoende bass om prima een film te bekijken. Als je perfect geluid verwacht, dan ben je beter uit met losse hoofdtelefoons bij de speaker, maar ik kan wel stellen dat dit meestal niet nodig zal zijn. Een vergelijking met je telefoon is zo gemaakt, maar is niet gepast gezien het formaat van de 12,4-inch tablet ten opzichte van een telefoon. Zou je ze toch vergelijken, dan is het geluid van de tablet een verademing.

Samsung zegt dat er ondersteuning aanwezig is voor Dolby Atmos, middels de vier speakers die op de tablet aanwezig zijn. In de praktijk is het soms lastig om het ruimtelijke geluid te herkennen, maar in enkele gevallen kreeg ik inderdaad het gevoel dat het geluid ruimtelijker was en bijvoorbeeld van achter de tablet vandaan kwam. Het is overigens niet te vergelijken met Dolby Atmos-speakers, die meestal de interne componenten in verschillende hoeken hebben staan om dit ‘effect’ mogelijk te maken.

Wat ik tot slot wel jammer vind aan de Tab S7+ van Samsung, is de ontbrekende 3.5 mm-audiopoort. Op die manier worden gebruikers gedwongen om een draadloze hoofdtelefoon te gebruiken. Gebruik je liever een hoofdtelefoon met het bijbehorende draad, dan zul je zelf op zoek moeten gaan naar een adapter (usb-c naar 3.5 mm) voor de Samsung Galaxy Tab S7+. Bij een tablet op dit prijspunt, hoort zo’n accessoire gewoon gebundeld te worden. Gelukkig kost een 3.5 mm-adapter meestal slechts een paar euro.

4. Sterk gebouwd, iPad (Pro) als inspiratie?

Tot op heden alleen maar positieve ervaringen, en dat zet zich voort bij het ontwerp van de Galaxy Tab S7+. Voor de achterzijde van de tablet heeft Samsung gebruikgemaakt van aluminium, wat erg stevig aanvoelt en tijdens de reviewperiode nauwelijks beschadigingen heeft opgelopen. Wel kan de achterzijde zo nu en dan een schoonmaakbeurt gebruiken, er blijft namelijk makkelijk viezigheid op zitten. In tegenstelling tot bij een glazen achterkant, veeg je de viezigheid er niet even af met je trui of een ander zacht voorwerp.

Een leuk detail van de achterzijde, is de glazen strip om de S Pen van de Tab S7+ te plaatsen. Hoewel het er in eerste instantie mooi uitziet en het stevig geïntegreerd is in de aluminium behuizing, werkt het niet zonder nadelen. Het is namelijk de bedoeling dat je de stylus daar plaatst van zodra je hem niet gebruikt. Leg je de Tab S7+ vervolgens op tafel neer met de S Pen achterop, dan wiebelt de tablet en besluit je uiteindelijk om de S Pen toch maar los te koppelen en hem ergens anders neer te leggen.

Wat verder fraai oogt maar in de praktijk iets minder handig is, dat is de vlakke zijkant van de Tab S7+. Het ontwerp heeft daarmee veel weg van zijn concurrent, de iPad Pro. In dit geval zie ik dat niet als een voordeel: bij het vasthouden steekt de scherpe lijn van het ontwerp namelijk in je handen. In het begin ging gelijk het gezegde ‘wie mooi wilt zijn, moet pijn lijden’ door mijn hoofd. Eigenlijk is dat precies wat er aan de hand is met Samsungs Galaxy Tab S7+. Het ontwerp ziet er mooi uit, voelt degelijk aan, maar praktisch gezien is er wel wat op aan te merken.

Er is nog wel één positief punt te noemen en dat zijn de dunne schermranden aan de voorzijde. Aan alle zijden van het scherm heeft de Galaxy Tab S7+ gelijke schermranden, met licht afgeronde hoeken voor het scherm. Het geheel oogt daarmee erg modern en kan prima meekomen met het ontwerp van bijvoorbeeld de 12-inch iPad Pro.

5. Meegeleverde S Pen in de doos

In tegenstelling tot bij het bedrijf met de uitgebeten appel, hoef je bij het Zuid-Koreaanse Samsung geen geld bij te leggen voor de aanschaf van de S Pen. Samsung heeft in de doos een vakje voor de S Pen gemaakt, en na het installeren kun je hem direct achterop de tablet plaatsen. Daar kun je de pen in korte tijd draadloos opgeladen. Het is wel jammer dat Samsung geen vakje in de tablet voorziet om de S Pen in op te slaan. Neem je de S Pen namelijk mee achterop de tablet terwijl hij in je rugzak zit, dan is de kans groot dat hij niet veel later in je rugzak rondzwerft.

Buiten dat vergrijp is de S Pen een wondermiddel voor notities, tekeningen, en tegenwoordig zelfs voor het maken van foto’s via de camera-app op de Galaxy Tab S7+. In de testperiode heb ik de S Pen voornamelijk gebruikt om notities te maken voor school. Mijn handschrift is misschien niet goed te ontcijferen, maar dat is meer een aandachtspunt voor mijzelf. Het voelt bij deze S Pen alsof je op papier schrijft en dat is een hele verademing nadat ik een stylus gebruikte op mijn HP-laptop. Ook bij artistiek of zakelijk gebruik, bijvoorbeeld om een ontwerp te maken, is de S Pen uitermate accuraat.

Een vervanging van de ‘tekentablets’ van deze wereld is de Samsung Galaxy Tab S7+ niet, maar als je snel iets moet tekenen, dan zal de S7+ niet teleurstellen. Mocht je van plan zijn om de S Pen vaak te gebruiken, dan is het aan te raden om bijvoorbeeld de Book Cover aan te schaffen, die plaats biedt om de S Pen op te bergen. Op die manier voorkom je dat je de S Pen verliest.

Samsung Galaxy Tab S7+ – de minpunten

1. Batterijduur is slechter dan verwacht

Samsung heeft de Galaxy Tab S7+ voorzien van een 10.000 mAh-batterij, een flinke capaciteit zou je denken. Dat is het ook wel – een gemiddelde powerbank kan nog niet tippen aan deze capaciteit – maar het doet geen wonderen voor de batterijduur van deze tablet. Bij het bekijken van video’s haal je met gemak een batterijduur van meer dan één dag – meer dan tien uur streaming haal je met gemak door het OLED-scherm van de S7+.

Als de tablet harder moet werken, gaat de batterijduur flink onderuit en maakt het dat je meestal de dag niet door zal komen zonder hem aan de oplader te leggen. Voor mij was dat wel een tegenvaller met school. Vaak moest ik hem één of twee uur voor het einde van de dag nog even opladen, terwijl de Tab S6 Lite van eerder dit jaar minder moeite had met het behalen van een batterijduur van één dag, of zelfs iets langer.

Wat precies de reden is achter de middelmatige batterijduur van de Galaxy Tab S7+ blijft gissen. Het zou kunnen liggen aan het OLED-paneel met zijn 120 Hz-verversingsfrequentie. Tegelijkertijd zegt de fabrikant dat het scherm wisselt tussen verversingsfrequenties om batterijduur te besparen. Over de Snapdragon 865 Plus-chipset zijn geen klachten wegens een hoog energieverbruik verschenen, dus ik gok dat het daar niet mee te maken heeft. Wellicht moet Samsung bij zijn volgende Galaxy Tab S-tablet grotere batterijen inzetten. 10.000 mAh is niet ‘weinig’, maar in dit geval misschien wel net iets te weinig.

2. Slome meegeleverde (15 watt) oplader

Samsung lijkt er ondertussen een traditie van te maken, het meeleveren van slome opladers. Koop je de Samsung Galaxy S20 FE, dan krijg je bijvoorbeeld een 15 watt oplader, terwijl de tablet met 25 watt opgeladen kan worden. Op de Samsung Galaxy Tab S7+ is het zelfs nog iets ernstiger. Bij de S7+ wordt eveneens een 15 watt oplader meegeleverd om de batterij op te laden, terwijl de tablet met maximaal 45 watt opgeladen kan worden.

Wil je gebruikmaken van de volledige oplaadcapaciteit van de tablet, dan moet je na aankoop van de tablet nog eens vijftig euro aan Samsung overhandigen voor de 45 watt oplader. Samsung had net zo goed geen oplader mee kunnen leveren zodat consumenten naderhand zelf de oplader aan kunnen schaffen tegen de volle prijs, in plaats van de consument tweemaal te laten betalen voor een lader, terwijl de eerste (meegeleverde) lader de laadcapaciteit niet tot zijn volste potentie benut.

Gebruik je de meegeleverde 15 watt-oplader om de tablet van leeg (0 procent) naar vol (100 procent) te laden, dan kan je een flinke tijd wachten. Het opladen neemt in de praktijk tegen de 3 uur en 45 minuten in beslag. Als je de tablet in de nachtelijke uren op zou laden, dan is dat geen probleem. Als je de tablet snel weer moet gebruiken, dan kan dat wel eens zorgen voor frustratie. Samsung heeft helaas geen 45 watt-oplader meegeleverd om de tablet mee te testen. Hoeveel sneller deze lader is, is mij dan ook onbekend gebleven.

3. Slechte 8 MP-selfiecamera

In een tijd waarin videobellen uiterst belangrijk is en de kwaliteit van de selfiecamera’s op telefoons alsmaar hoger komt te liggen, komt Samsung aanzetten met een 8 MP-selfiecamera op zijn Tab S7+, die veel ruis weergeeft – zelfs in goede lichtomstandigheden. Je merkt dat de camera’s op de tablet geen focuspunt zijn geweest, en dat is simpelweg jammer. Geen zorgen, je zal mij nooit rond zien lopen met een tablet om foto’s te maken, maar de onscherpte bij videogesprekken is wel jammer. Je hebt mogelijk beter beeld dan de meeste laptops, maar dat kan niet gezien te worden als een flinke prestatie.

Foto’s van de 8 MP-selfiecamera zijn vaak korrelig; jammer voor een tablet van 899 euro

Wellicht is de tablet iets te dun geworden voor goede camerasensoren, of is te veel ruimte gegeven aan de batterij – dat zijn immers factoren die een rol spelen bij de hoeveelheid ruimte die er bij een tablet overblijft voor de camera’s en andere componenten. Of het een ‘minpunt’ is dat de camera aan de voorzijde van mindere kwaliteit is, hangt puur af van het gebruiksdoel van de tablet. Gebruik je de camera’s niet of nauwelijks, dan heb je daar uiteraard geen last van.

4. Samsungs Galaxy Tab S7+ is geen werkpaard

Voor de gebruikers die hadden gehoopt om hun laptop te kunnen vervangen door de Galaxy Tab S7+ heb ik eigenlijk maar één advies: doe het niet. Android is niet geschikt als Windows-concurrent en zal dat wellicht ook nooit worden. Om maar te beginnen bij de algemene ervaring met Android-apps op een tablet, erg lekker werkt het niet. Verreweg de meeste apps zijn uitvergrote varianten van de apps voor op de telefoon, waarbij sommige apps zelfs extra lege ruimte toevoegen omdat ze niet het volledige scherm kunnen vullen.

Functies die ontbraken uit de telefoonapp, zijn nog altijd niet aanwezig in de tabletversie van de app. Als je bij de buren kijkt – in het Apple tablet-ecosysteem – zie je dat app-ontwikkelaars actief bezig zijn met het aanpassen van hun apps voor de iPad Pro. Apps krijgen extra functies en maken gebruik van de extra rekenkracht die de tablet-chips van Apple kunnen vrijmaken. Samsung gebruikt in zijn Tab S7+ een reguliere Qualcomm-chipset die eveneens in telefoons te vinden is, waardoor apps geen aanspraak kunnen maken op extra rekenkracht om lastigere taken (sneller) uit te voeren.

Pinnetjes voor de (dure) accessoires van de Samsung Galaxy Tab S7+

DeX-tabletmodus

Wat ik wel fijn vond is dat er een ingebouwde DeX-modus aanwezig is om de tablet te gebruiken als een ‘desktopvervanger’. Veel verschil geeft dit overigens niet: het is enkel makkelijker om meerdere apps naast elkaar te draaien en ze te schalen naar een gewenst formaat. Gelukkig heeft Samsung de mogelijkheid toegevoegd om een muis te gebruiken op de Tab S7+, waardoor je nog iets meer het gevoel krijgt dat je met een desktop werkt.

Toch… voelt het nooit aan als een desktopvervanger, terwijl de iPad Pro wat mij betreft het gat met de conventionele laptop of desktop verder weet te dichten. Bij Apple heb je daarnaast de ‘garantie’ dat er de komende jaren verbeterde ondersteuning volgt voor tablets zoals de iPad Pro, terwijl je bij de meeste Android-apps niet uit hoeft te kijken naar volwaardige tablet-ondersteuning die we jaren geleden nog hebben gezien in Android-apps. Wie moet hier het boetekleed aantrekken? Google is, wat mij betreft, de eerste en enige partij om aan te wijzen.

Het voordeel van DeX is dat je sommige – niet alle – apps handmatig kan schalen

Google heeft sinds het verdwijnen van de Nexus-tablets de ondersteuning voor tablets volledig laten vervallen. Samsung kan hoog en laag springen, maar kan er niet voor zorgen dat ontwikkelaars zich genoodzaakt voelen om tijd te steken in tablet-apps; er worden immers maar weinig Android-tablets verkocht, waardoor de ROI (Return On Investment) zeer minimaal zal zijn.

Conclusie

Samsung zet zijn Galaxy Tab S7+ lijnrecht tegenover de iPad Pro van Apple, tablets met hetzelfde doel: het vervangen van je laptop of desktop en de plaats innemen in je dagelijkse leven als jouw ‘werkpaard’. Na wekenlang de Samsung Galaxy S7+ in een schoolsetting te hebben gebruikt, moet ik zeggen dat Samsung de plank hier heeft misgeslagen. Hoewel het een mooi idee is, heeft het op een Android-tablet voorlopig weinig kans van slagen, zo gok ik.

Terwijl Apple zich met iPad OS inmiddels focust op het tablet-ecosysteem, lijkt Google de tablets in de ban te hebben gedaan. Veel tablet-apps voor Android zijn simpelweg vergrote varianten van apps voor op de telefoon, zoals je bijvoorbeeld tegenkomt bij Twitter. Zo’n applicatie op volledig scherm is niet echt van toegevoegde waarde, je krijgt geen extra informatie te zien. Voor Samsung DeX, een ingebouwde ‘desktopmodus’, blijft hetzelfde principe van kracht: het is daarmee wel makkelijker om apps verschillende formaten te geven, maar het vormt daarmee nog geen concurrent voor je laptop of desktop.

Wellicht heeft dat ook te maken met de beschikbare rekenkracht van deze tablet via de Snapdragon 865 Plus-chipset: een chipset die eveneens in telefoons terug te vinden is. Het ontwikkelen van een zwaardere app, zoals een uitgebreidere versie van Photoshop of een andere applicatie van Adobe zal daarmee erg lastig worden. Hoewel telefoons steeds sneller worden, kunnen ze desktops en laptops voorlopig nog niet evenaren wat rekenkracht betreft – dezelfde mate van functionaliteit verwachten met minder rekenkracht, blijft voorlopig het heikele punt voor Android-tablets als de Tab S7+.

Mocht je nu denken dat het een slome tablet is, dan heb ik goed nieuws: dat is hij zeker niet. Indien je de tablet gebruikt voor alledaagse taken, dan zal je geen vertragingen opmerken; ook het draaien van games leverde geen problemen op tijdens de testperiode. Wat daarbij helpt is dat het scherm op de Samsung Galaxy Tab S7+ een 120 Hz-verversingsfrequentie heeft, waardoor alles nog net iets vloeiender aanvoelt. Over het scherm gesproken: het 12,4-inch AMOLED-paneel heeft schitterende kleuren en – omdat de pixels afzonderlijk gedimd of uitgeschakeld kunnen worden – een oneindig contrast.

Mijn positiviteit zet zich voort bij de meegeleverde S Pen, die via een speciale glazen plaat achterop de tablet opgeladen kan worden. De bekende software- en hardwarematige functionaliteiten zijn op de S Pen aanwezig, waaronder de mogelijkheid om zogenoemde ‘Air Gestures’ uit te voeren, wat via de bluetooth-functionaliteit van de S Pen verloopt. Over de S Pen heb ik zelf niks te klagen, maar het is onmogelijk om te zeggen of deze S Pen bij iedereen goed in de handen ligt. Mocht je dichtbij een elektronicawinkel hebben, dan zou je wellicht de S Pen uit kunnen proberen om daar zeker van te zijn.

Waar je ook zeker van moet zijn, is of de batterijduur van de Samsung Galaxy Tab S7+ lang genoeg is. Intern bevat de tablet een 10.000 mAh-batterij, waarmee het soms lastig kan zijn om de batterij een volledige werkdag mee te laten gaan. Opladen kan daarnaast een flinke tijd duren, bijna vier uur met de meegeleverde 15 watt oplader. Dat kan wel sneller, met een verkrijgbare 45 watt-oplader, maar die zal los aangeschaft moeten worden voor een meerprijs van vijftig euro. Gebruik je de tablet een paar uur per dag, dan heb je daar geen last van. Bij langer gebruik moet je de oplader bij de hand houden.

Of de Samsung Galaxy Tab S7+ de tablet voor jou is, hangt puur af van het gebruiksdoel. Kijk je graag naar films en series en is dat het voornaamste gebruiksdoel, dan ben je wellicht beter af met de Tab S6 Lite. Dat is weliswaar een goedkopere en kleinere tablet, maar de meerprijs van meer dan 500 euro wordt in dat geval niet gerechtvaardigd. Dat geldt eveneens voor mensen die de krant willen lezen en soms spelletjes spelen; wellicht is voor hen de oudere Tab S6 (non-Lite) een betere keuze. Zo blijft er nog één doelgroep over, de zakelijke doelgroep. Afhankelijk van de vereisten kan het de perfecte tablet zijn, maar als je veeleisend bent en specialistische apps nodig hebt, dan leg je de S7+ het best opzij.

Samsung heeft met de Galaxy Tab S7+ een goede Android-tablet gelanceerd, maar de adviesprijs van 899 euro zorgt ervoor dat hij zichzelf uit de tabletmarkt prijst. Tenzij je echt een Android-tablet moet hebben, zal een iPad Pro wellicht de betere keuze zijn als hij moet dienen als je nieuwe werkpaard.

Samsung Galaxy Tab S7+ kopen

Sinds 21 augustus is de S7+ in Nederland en België beschikbaar voor een adviesprijs van 899 euro. Die prijs geldt voor de variant met 128 GB-opslaggeheugen en WiFi-connectiviteit. Wil je liever een tablet met iets meer opslag, dan krijg je voor 979 euro het model met 256 GB-opslaggeheugen en 8 GB-werkgeheugen. De tablet is drie twee kleuren verkrijgbaar: zwart, zilver en brons.

> Samsung Galaxy Tab S7+ (6 GB/128 GB, WiFi): Bol.com, BCC, Coolblue, MediaMarkt, Belsimpel en de officiële Samsung Store.

> Samsung Galaxy Tab S7+ (8 GB/256 GB, WiFi): Bol.com, BCC, Coolblue, MediaMarkt, Belsimpel en de officiële Samsung Store.