Nieuw: de Huawei Watch D2 nu met FreeBuds 5i t.w.v. €99,99 cadeau!

OPPO Reno review: heerlijk vernieuwend design, maar mist iets extra

Sebastien Marien
Sebastien Marien
17 mei 2019, 20:00
20 min leestijd
OPPO Reno review: heerlijk vernieuwend design, maar mist iets extra

Lees verder na de advertentie.

OPPO Reno

Reno is een nieuwe productreeks van OPPO die onlangs in de Zwitserse hoofdstad Zürich werd onthuld. We konden toen al even aan de slag met de telefoons, maar ondertussen kregen we de voordeligste OPPO Reno (499 euro) van de twee toegestuurd. OPPO lanceerde verder een OPPO Reno 10x Zoom die uitpakt met een camera die 5x optische zoom heeft zoals bij de P30 Pro van Huawei. We gingen er enkele weken mee aan de slag en hier lees je ons verdict. 

Specificaties

Afmetingen: 156,6 X 74,3 X 9 mm

Scherm: 6,4 inch Full HD (2340 X 1080 pixels) AMOLED-scherm

Processor: Qualcomm Snapdragon 710

RAM: 6 GB werkgeheugen

Opslag: 256 GB, niet uitbreidbaar via micro SD

Selfiecamera: 16 MP met f/2.0

Hoofdcamera: 48MP RGB met f/1.7, 5 MP diepecamera

Batterij/Accu: 3765 mAh

Softwareversie: ColorOS 6.0 gebaseerd op Android Pie

Extra:  pop-up selfiecamera, in-screen vingerafdrukscanner, dual sim, 3,5 mm audiojack, meegeleverd hoesje, plastic screenprotector op het scherm

Behuizing en design

OPPO maakt komaf met de scherminkeping en kiest dit keer niet voor een waterdruppelnotch zoals bij de RX17 Pro, maar het merk introduceert daarentegen een randloos design met een kleine rand onderaan het scherm en een minimale rand aan de bovenkant. Het Chinese merk heeft zo’n design klaargespeeld aan de hand van zijn unieke Pivot Camera, dat is een pop-up selfie camera die uit de bovenkant van de behuizing tevoorschijn komt wanneer je hem nodig hebt.

OPPO kiest voor een andere benadering dan de meeste andere merken, zoals OnePlus bijvoorbeeld met de OnePlus 7 Pro, want bij de Reno komt de camera schuin uit de behuizing. Die benadering is volgens OPPO duurzamer. De fabrikant heeft gedacht aan een veiligheidsmechanismen, want als de accelerometer van de telefoon een val detecteert dan trekt de selfiecamera meteen in de behuizing. Dat moesten we toch wel even uitproberen voor de wetenschap en daarom gooiden we het toestel zowel omhoog als omlaag (met een veilige ondergrond voor de landing). Als je de telefoon terwijl je rechtstaat laat vallen, is de camera snel genoeg om te verdwijnen, maar bij een lagere val is dat niet altijd het geval. OPPO zorgde er ook voor dat de selfiecamera automatisch verdwijnt wanneer iemand er kracht op uitoefent.

De voor-en achterkant van de pop-up module hebben een glazen afwerking met aan de voorkant een selfiecamera en achterop een flitser. Het grootste nadeel van de pop-up selfiecamera is dat hij veel stof en vuil aantrekt terwijl de telefoon gewoon in je broekzak zit met de camera die ingeklapt is in de behuizing. Op de prestaties van de selfiecamera komen we graag later terug bij ‘Camera’. Aan de rechterzijde van de telefoon vind je naast een antennelijn enkel de powerknop die precies zit waar je hem wil hebben. De knop is net als het frame van de telefoon van van aluminium gemaakt en hij kreeg een lichtgroene toets. Zo’n detail is niet toevallig, want OPPO kiest de kleur groen over de hele lijn in zowel hardware als software, en die keuze komt het design van de telefoon zeker ten goede.

Als we naar de linkerkant kijken, dan zien we een antennelijn, de een simkaartsleuf waar twee simkaarten inpassen en de volumetoetsen. Persoonlijk verkies ik plaatsing van de volumeknoppen aan de rechterkant van de telefoon boven de powerknop, maar dat is een kleinigheidje. Bovenaan de telefoon zie je een luidspreker die verwerkt zit in de module van de pop-up-camera. Aan de onderkant van de telefoon vind je respectievelijk een 3,5 mm audiojack, een microfoon, een usb-c-poort, een luidspreker en een laatste antennelijn. 

De Reno komt in twee mogelijke kleuropties: Ocean Green en Jet Black. Wij gingen aan de slag met de meer bijzondere Ocean Green-kleur. Als we de achterkant van de telefoon bekijken, vinden we nog meer bijzonderheden, want de Reno heeft het zeldzame kenmerk om volledig vlak te zijn zonder een uitsteeksel van de cameramodule. Het merk koos voor een glazen achterkant die licht gebogen is zodat de telefoon beter in de hand ligt. Het glas zelf is donkergroen en kreeg een matte afwerking waardoor vingerafdrukken nauwelijks zichtbaar zijn. Toch is er nog steeds een blinkende schijn zichtbaar in het glas afhankelijk van hoe het licht valt op de telefoon. In het midden zie je een verticale blinkende strook met de tekst: ‘Designed by OPPO’ en het logo van het merk onderaan.

De blinkende strook in het glas mondt uit in het enige uitsteeksel aan de achterkant: een subtiele bobbel met een lichtgroene groene rand. De designers kozen niet toevallig voor deze toevoeging, want op deze manier worden de twee camera lenzen erboven beschermd tegen de impact van een ontmoeting met het aardoppervlak. Daarbovenop maakt OPPO gebruik van Corning Gorilla Glass 5 om krassen en valschade nog verder tegen te gaan. Ten slotte zie je een grote lens voor de hoofdcamera en daarboven een kleinere. 

OPPO komt verder nog met een plastic hoesje dat strak om de telefoon zit. In tegenstelling tot meegeleverde covers bij de meeste andere merken, voelt dit hoesje ook echt degelijk aan. Het enige minpunt van de case is een plastic omhulsel die over de knoppen van de telefoon komt te zitten, waardoor die veel minder gemakkelijk in te drukken zijn. Toch is zo’n meegeleverd hoesje absoluut een meerwaarde voor de Reno.

We zijn over het algemeen heel erg enthousiast over het design van deze telefoon, want de Reno ziet er gewoon prachtig uit en voelt prima in de hand. De pop-up selfiecamera toont stevig, schermranden zijn nauwelijks aanwezig en de achterkant straalt zowel stijl als duurzaamheid uit. De matte afwerking met de blinkende strook en het vlakke design en daarnaast de subtiele, lichtgroene toetsen die je ook doorheen de software ziet, maakt dit één van de mooist en best ontworpen toestellen die we getest hebben. 

Natuurlijk is geen telefoon perfect, want de pop-up selfiecamera vangt erg veel stof op als je de telefoon geregeld in je broekzak meeneemt en de overgang tussen het scherm en het aluminium frame van de behuizing voelt ruw aan en loopt dus niet naadloos over zoals bij sommige andere telefoons wel het geval is. 

Scherm, prestaties en accuduur

Scherm en weergave

De Reno heeft een 6,4 inch scherm met een Full HD-resolutie. Het scherm is volledig bevrijd van de notch. Dat levert dus een fijne weergave op zonder dat je beeld verstoord wordt door een klassieke inkeping of zelfs door een camera-inkeping zoals dat bijvoorbeeld bij de Galaxy S10-reeks het geval is. Bij die telefoon zie je ondanks de kleine inkeping voor de selfiecamera wel stevige zwarte randen op het scherm in bepaalde apps. 

OPPO gaf zijn Reno een AMOLED-paneel en beschermde het met een laag Corning Gorilla Glass 6, dat is de laatste editie van het beschermende glas. Het is knap om te zien hoe het merk niets aan het toeval overlaat, want daarnaast kreeg het toestel een plastic screenprotector die je nauwelijks op het scherm ziet zitten en die erg duurzaam aanvoelt. 

Het scherm zelf is goed, maar zeker geen uitschieter in zijn prijsklasse. Het sterkste punt is de helderheid die hoger is dan bij de meeste andere telefoons. Vergeleken met de Huawei Mate 20 Pro heeft het scherm van de Reno duidelijk een hogere maximale helderheid. De kleurenweergave ziet er verder ook natuurlijk uit, maar waar het AMOLED-paneel tekortschiet is bij zichtbaarheid in zonlicht. Het scherm is in dat geval minder goed leesbaar dan je van een telefoon in deze prijsklasse verwacht. Ook als je het scherm in een schuine kijkhoek bekijkt, is de zichtbaarheid als snel een stuk minder.

Vergeleken met het scherm van de Mi 9 van Xiaomi, zouden we zonder twijfel voor het uitstekende scherm van die topper kiezen. Het scherm van de Reno is ook niet erg slecht in zijn prijsklasse, zeker niet door het ontbreken van de notch, maar het is ook geen hoogvlieger. 

Waar OPPO ons wel in verbaast is met de kwaliteit van de automatische helderheid van een telefoon. Dit is vast één van de gemakkelijkste punten om op een smartphone te testen, want je weet hoe goed die functionaliteit werkt afhankelijk van het aantal keer dat je de helderheid uit frustratie hoger of lager zet. Er zijn wel meer telefoons die een sterke automatische helderheid hebben die zelflerend is of, maar weinig tussenkomsten vragen, maar het valt erg weinig voor dat er geen tussenkomsten nodig zijn geweest doorheen twee weken  van gebruik. OPPO verdient dus een pluim wat deze feature betreft.

Prestaties

De OPPO Reno komt met de Snapdragon 710 van Qualcomm, dat is een chipset voor hogere midrange-telefoons die we bijvoorbeeld ook zagen in de Nokia 8.1 die 399 euro kost. Anders dan die concurrent van Nokia krijgt de Reno voor die prijs wel 6 GB aan werkgeheugen en maar liefst 256 GB opslag. Het is dan ook niet vreemd dat die hoeveelheid opslag niet uitbreidbaar is via micro SD. De Reno komt niet met de krachtigste specificaties voor zijn prijs, maar de telefoon heeft ook niets om zich voor te schamen.

Als we de benchmarks erbij nemen dan zien we dat de resultaten gehakt maken van de OPPO Reno (499 euro), vergeleken met zijn concurrenten Xiaomi Mi 9 (499 euro) en Honor View 20 (499 euro). Zowel in benchmarks die de CPU testen zoals Geekbench als in grafische benchmarks zoals GFXBench die de GPU onderzoeken, presteert de Reno opvallend slechter. Dat is ook niet verwonderd, want de telefoon komt met een midrange-processor ten opzichte van de toestellen van Xiaomi en Honor die de krachtigste chipsets van respectievelijk Qualcomm en Huawei in hun telefoons stopten. 

In de meeste gevallen schrijf ik na het tonen van de benchmarks-resultaten dat mijn testen in de praktijk me hetzelfde gevoel geven als wat de benchmarks tonen, maar dat is opmerkelijk genoeg bij de Reno niet helemaal het geval. De telefoon voelt vlot genoeg aan voor dagelijkse taken. Daarmee bedoel ik als je door de interface navigeert, apps gebruikt, de camera bedient, enzovoort. Toch voelt de View 20 en zeker de Mi 9 nog een stuk sneller.

Waar de Reno me pas echt verbaast, is op het vlak van grafische prestaties bij het spelen van zware games. Met het nieuwe RPG-spel ‘The Elder Scrolls: Blades‘ hebben high-end telefoons als de Samsung Galaxy S10 Plus en de Huawei Mate 20 Pro het best moeilijk met framedrops. Bij de Xiaomi Mi 9 stelden die problemen zich minder voor, maar hetzelfde kan opmerkelijk genoeg  ook gezegd worden over de Reno. Ik ging daarna aan de slag met andere zware games zoals FIFA Voetbal en Asphalt 8: Airborne, maar ook in die spellen wist de Reno behoorlijk goed zijn mannetje te staan. In Asphalt liep het soms wat minder vlot, maar de prestaties waren nog steeds beter dan wat ik verwacht had gezien de benchmarkresultaten.

Vervolgens ben ik wat verder gaan graven en toen viel me op dat OPPO automatisch voor sommige games de gameprestaties optimaliseert met zijn Game Center. Dankzij die app wordt de processor wat meer aan het werk gezet ten koste van je accuduur en je wordt niet gestoord door pop-up-meldingen tijdens het gamen. Toch viel me op dat het al dan niet aanzetten van Game Center weinig verschil maakte en in Blades werd de optimalisatie ook niet geactiveerd. De Reno heeft me dus positief verrast met zijn prestaties. 

Accuduur

De Reno heeft een 3765 mAh-accu en dat maakt dat de Reno een normale werkdag prima doorkomt en pas ’s avonds hongerig wordt naar stroom. Toch kan je de accuprestaties ook niet meer dan ‘goed’ noemen, want hij houdt het ook niet langer dan een dag vol zoals sommige andere telefoons.

We hebben de Reno ook getest met AccuBattery, dat is een app die een realistische schatting toont van je accuprestaties. AccuBattery bevestigde wat ik zelf ook ervoer. In actieve toestand (als je hem gebruikt) houdt de telefoon het 8 uur en 46 minuten vol en in stand-by houdt de telefoon het 66 uur en 31 minuten vol. Interessant is ook de gecombineerde tijd, want dat toont dat de Reno het zo’n 22 uur en 37 minuten volhoudt als hij afwisselend zowel actief als stand-by is.

Als we die gecombineerde tijd vergelijken, dan merken we dat de Reno het beter doet dan bijvoorbeeld de Motorola G7 Plus (21 uur en 23 minuten) of de Xiaomi Mi 9 (16 uur en 44 minuten). De telefoon presteert wel minder goed dan bijvoorbeeld de Honor View 20 (37 uur en 41 minuten) of de Nokia 8.1 (47 uur en 39 minuten). 

Op het vlak van snelladen merken we dat de Reno helaas OPPO’s razendsnelle Super VOOC-snellaadtechnologie niet heeft gekregen en slechts gebruik maakt van het minder snelle VOOC 3.0 Flash Charge. Het apparaat wordt geleverd met een 20 watt-oplader. De Reno laadt nog steeds behoorlijk snel op, maar met VOOC laat hij de concurrentie niet achter zich.

Schermontgrendeling

De OPPO Reno komt met een vingerafdrukscanner onder het scherm en daarnaast gebruikt hij ook de pop-up selfiecamera voor gezichtsherkenning. De in-screen vingerafdrukscanner is een optisch exemplaar en hij werkt behoorlijk snel, maar hij presteert nog altijd minder snel en nauwkeurig als een scanner op de achterkant.

Wat gezichtsherkenning betreft, gebruikt OPPO geen DOT-projector of een infraroodscanner om de herkenning betrouwbaarder te maken en je kan je als consument dus de vraag stellen of je die gezichtsherkenning wel wil gebruiken. Wat puur de efficiëntie van de gezichtsherkenning betreft, moet ik zeggen dat de pop-up selfiecamera sneller is dan ik had gedacht. Hij komt razendsnel tevoorschijn om je gezicht te herkennen en is weer weg voor je het goed en wel weet. De gezichtsherkenning werkt nagenoeg even snel als de vingerafdrukscanner van de Reno.

Geluid

De speaker van de Reno heeft niet de meest ideale plaatsing gekregen, want hij zit onderaan rechts. Op die manier mis je niet alleen een stereo-effect maar als je bijvoorbeeld een spel speelt op de telefoon in liggende modus, dan ben je steeds geneigd om de speaker te bedekken met je vinger. Over het geluid zelf zijn we zeer te spreken, want zelfs op het hoogste volume klinkt de luidspreker opvallend luid, maar gebalanceerd. Er is ook een prettige bas aanwezig. Verder is ook de kwaliteit van de Digital to Analog Converter (DAC) via de 3,5mm audio-aansluiting prima en muziek klinkt op de Reno veel beter vergeleken met de Huawei Mate 20 Pro in combinatie met een usb-c-adapter.

Camera

Foto’s

OPPO’s nieuweling werd getrakteerd op twee camera’s, bestaande uit een 48 MP hoofdcamera (f/1.7) en een 5MP dieptecamera (f/2.4). We kunnen daarom wel zeggen dat de ‘gewone’ Reno behoorlijk stiefmoederlijk bedeeld is als we kijken naar de Reno 10x Zoom die naast dezelfde hoofdcamera een telelens met 5x optische zoom krijgt en groothoeklens. Graag hadden we in ruil van die dieptecamera voor bokehfoto’s een iets minder indrukwekkende telelens gezien of een groothoeklens, want op deze manier mist de camera-opstelling veelzijdigheid. 

Al weten we wel dat OPPO heeft gekozen voor een degelijke hoofdcamera, want het merk haalde de 48 MP Sony IMX586 in huis die we de laatste tijd op tal van toestellen mogen verwelkomen. Het gaat om dezelfde lens als bij de Honor View 20 en de Xiaomi Mi 9 en in dit artikel konden we er al uitgebreid aan de slag.

De Reno komst daarnaast met een pakket aan camerafuncties die vandaag erg gebruikelijk zijn zoals een ‘AI-modus’ met automatische scènebepaling, een Pro-modus, Portret en een nachtmodus. Over die laatste zijn we niet enthousiast. Hieronder zie je links foto’s die genomen zijn met de OPPO Reno en rechts beelden van de Mate 20 Pro van Huawei. Alle foto’s zijn gemaakt in de standaard cameramodus. Het laatste paar foto’s uit de reeks is genomen met de selfiecamera van beide toestellen. 

Over de hele lijn zien we dat de camera van de Reno duidelijk meer saturatie en contrast in zijn beeldverwerking verkiest als we vergelijken met de Mate 20 Pro, waarbij de beelden natuurlijk lijken. De Reno legt meer details vast dankzij pixel-binning-technologie, maar heeft in ruil duidelijk meer problemen met zijn dynamisch bereik. Dat wil zeggen het verschil tussen lichte en donkere elementen. In overbelichte en onderbelichte omstandigheden heeft de sensor van de OPPO-camera het moeilijk.

De gemotoriseerde 16 MP selfiecamera vertoont dezelfde mate van beeldverwerking en legt verder mooie beelden vast met ondersteuning voor HDR. We hadden wel  liever een bredere hoek gezien zodat meer mensen samen op de foto passen voordat je zo’n ellendige selfiestick erbij moet nemen.

Video’s

De filmprestaties van de OPPO Reno zijn weinig bijzonder, want ook hier zien we dat de lens soms moeite heeft met zijn dynamisch bereik en de camera mist optische beeldstabilisatie, want op deze manier zie je erg goed trillingen met je hand. Toch zien de beelden er beter uit dan bij de duurdere Mate 20 Pro. Filmen kan in 2160p aan 30 fps en in 1080p aan maximaal 120 fps. Hieronder zie je een video van de OPPO Reno en vervolgens één van de Mate 20 Pro.

OPPO Reno-videotest

Videotest OPPO Reno (beeld Mate 20 Pro)

De Reno komst daarnaast ook met een slow-mo-modus waarmee filmpjes kan filmen in 1080p of 720p. Zodra je de opnameknop aanraakt, begint hij meteen te filmen, dus er is geen effect waarbij je eerst normale snelheid ziet, dan vertraging en ten slotte weer normale snelheid. De filmpjes zelf zijn best mooi, alleen gaan de problemen met dynamisch bereik nu nog meer doorwegen naarmate de hoeveelheid frames per seconde toeneemt. 

 

Slow-motion OPPO Reno

Camera-app

De camera-app die OPPO heeft ontwikkeld werkt vlot en eenvoudig. Je schakelt tussen de belangrijkste modi met een carrouselsysteem en daarnaast is er een hamburgermenu waarmee je onmiddellijk toegang krijgt tot de extra functies. Ten slotte heb je een instellingenmenu waar je onder meer de resolutie aanpast.

Software

De Reno werkt met OPPO’s sofwareschil genaamd ColorOS. Net als Xiaomi is OPPO een nieuwe speler op de Westerse markt en daarom hadden we in het verleden wel meerdere problemen met die schil. Apps en meldingen werden op de achtergrond afgebroken, er waren problemen met het deelmenu,  een appdrawer ontbrak en nog veel meer. 

Met de komst van Android Pie introduceerde OPPO ColorOS versie 6.O en ik kan zeggen dat het Chinese merk een enorme stap voorwaarts heeft gezet met die nieuwe versie. Nog niet alle problemen zijn al van de baan, maar ik kon probleemloos de softwareschil dagelijks gebruiken voor werk en privé zonder dat ze als een belemmering aanvoelde, wat bij MIUI 10 op de Mi 9 niet gelukt was.

Toch zijn nog niet alle problemen van de baan, want de schil mist vooral nog gebruiksvriendelijkheid. In principe zijn alle instellingen aanwezig waarmee je de schil kan aanpassen om ze meer te doen gelijken op wat Google voor ogen heeft met Android, maar ze zijn alleen overal verspreidt. Als je de navigatietoetsen (de terugtoets en recente apps) wil omwisselen, een appdrawer wil toevoegen of het aantal icoontjes op je startscherm wil wijzigen, staat je vaak een hele zoektocht te wachten.

Als je de splinternieuwe appdrawer wil gebruiken, blijft ook het niet-chronologische overzicht van apps op je startscherm aanwezig, waardoor je de apps dus handmatig moet weg halen. Je kan ook niet zomaar een leeg paneel toevoegen en in de appdrawer is er nog geen scrollbalk die alfabetisch toont waar je je in de lijst bevindt. Al was ik persoonlijk al lang blij dat de apps überhaupt in alfabetische volgorde waren gesorteerd. Het heeft me daarom lang geduurd alvorens mijn startscherm volledig naar eigen wens was ingesteld, maar het is me wel gelukt. Daarnaast is ook het probleem met meldingen die niet binnenkomen, apps die op de achtergrond afgebroken worden en het ontbreken van icoontjes in de notificatiebalk volledig verholpen. Van zodra de schil is ingesteld, werkt ze ook erg vlot.

ColorOS bevat ook veel eigen features zoals een uitstekende screenrecorder of het eerder genoemde Game Center, maar alleen is er geen woordje uitleg te zien dat gebruikers ook attent maakt dat de feature bestaan. Een ander probleem dat de software ook nog steeds vertaalfouten bevat in het Nederlands of zonder reden totaal andere benamingen gebruikt voor instellingen dan wat andere fabrikanten doen. 

Wat overblijft, is een softwareschil die een grote vooruitgang heeft geboekt, maar duidelijk nog steeds in een soort overgangsfase zit om meer op maat te zijn van de Westerse consument. In het verleden zagen we hetzelfde proces met EMUI van Huawei gebeuren en nu gebeurt het bij Xiaomi en OPPO. Er zijn nog altijd een paar eigenzinnigheden aanwezig, maar de schil is prima te gebruiken, tenminste als je er niet voor terugschrikt om die duik in de instellingen te doen.

Voorgeïnstalleerde apps

OPPO heeft erg veel eigen apps voorgeïnstalleerd en maakt nauwelijks gebruik van de apps van Google. Het merk heeft ene eigen berichten-app, een galerij, een rekenmachine, Telefoon-klonen enzovoort. Geen van deze apps kan verwijderd worden. Daarnaast komt de Reno nog met een reeks bloatware-apps, zoals een eigen standaard browser genaamd Yandex, maar die apps kan je gelukkig wel verwijderen.

Updatebeleid

Elke fabrikant gaat zo op zijn eigen manier om wat updates voor zijn telefoons betreft. In dit artikel hebben we een handige samenvatting gemaakt van het updatebeleid van verschillende smartphone-fabrikanten. Wat OPPO betreft, weten we dat toestellen twee jaar lang ondersteund worden door het merk met beveiliging- en versie-updates. Wat de regelmatigheid van beveiligingsupdates betreft, zien we dat het merk niet de snelste is in het bijwerken van zijn toestellen. De Reno draait bijvoorbeeld nog op de beveiligingspatch van maart op het moment van schrijven.

Conclusie

Met de OPPO Reno toont het merk alle inspanningen die het heeft gedaan om de Westerse consument beter te bedienen. Niet alleen hebben de ontwikkelaars een groot inhaalmanoeuvre gedaan op het gebied van software, maar het merk laat ook zien wat voor sterk design het kan afleveren. Toch moet OPPO op het vlak van software de ruwe kantjes nog verder afwerken.

De OPPO Reno is een erg goede telefoon en dat overschaduwt soms het gevoel dat het op sommige vlakken nog net iets meer mocht zijn. We denken dan aan de hogere midrange-chipset, de cameraprestaties, de accuduur die niet bijzonder sterk is, het updatebeleid van OPPO, het scherm, de speakers, enzovoort. Op al deze vlakken doet de Reno het goed, maar ook niet meer dan dat. In onderstaande ‘positieve en negatieve punten sommen we dan ook alleen de bijzonderheden op en niet de kenmerken die gewoon ‘okay’ zijn. 

In tegenstelling tot concurrent Xiaomi streeft OPPO er niet naar om in de eerste plaats de meest bijzondere specificaties af te leveren voor een sterke prijs. OPPO bekijkt meer het totaalplaatje en in China staat het merk bekend om degelijkheid met sterke hardware en software. Alleen werk die strategie in Nederland nog niet even sterk, omdat het merk nog altijd een weg te gaan heeft om ColorOS even goed te maken in de ogen van de meeste Westerse gebruikers als de softwareschillen van andere fabrikanten. Toch laat het merk met de Reno zien dat het zeker die ambitie koestert en we kijken ernaar uit om nog meer te zien van OPPO in de toekomst. 

Alternatieven voor de OPPO Reno zijn de Xiaomi Mi 9 (499 euro), de Honor View 20 (499 euro) en de OnePlus 7 (559 euro). 

Positieve punten

+ Subliem design en bouwkwaliteit

+ Prestaties

+ Meegeleverde screenprotector en case

+ Randloos scherm

Negatieve punten

– Camera mist veelzijdigheid

– Softwareschil nog steeds niet de meest toegankelijke

– Matig updatebeleid

OPPO Reno kopen

De OPPO Reno is verkrijgbaar in de kleuren Ocean Green en Jet Black voor een adviesprijs van 499 euro. Je vindt hem onder meer bij MediaMarktBelsimpelCoolblueBol.com en Mobiel.nl.

Hier vind je nog meer prijzen maar dan in combinatie met een abonnement.

[tds=7075]

Op de hoogte blijven?

Volg Androidworld nu ook op WhatsApp

Download de nieuwe Androidworld-app!