Huawei P Smart
Het gaat behoorlijk hard voor Huawei. Enerzijds mag deze Chinese telefoonbouwer zich al een tijdje bij de top drie rekenen in de wereldwijde smartphonemarkt, naast Apple en Samsung, en anderzijds omdat het met de komst van de indrukwekkende Mate 10 Pro eindelijk een toestel heeft dat de concurrentie met de toppers in het hoogste prijssegment gemakkelijk aankan.
Nog voor de eigenlijke beschikbaarheid van de Mate 10 Pro in november vorig jaar, liet een woordvoerder van Huawei zich aan Androidworld ontvallen dat het merk begin 2018 zou uitkomen met een ander opmerkelijk toestel. Het zou, naar eigen zeggen, een ‘ongelooflijk straffe middenklasser’ worden. Dat is de P Smart, het toestel dat ik op deze pagina voor je zal bespreken.
Behuizing en design
Zo dun mogelijke randen aan alle kanten van de telefoon. Elk nieuw vlaggenschip pakte er vorig jaar mee uit, en je mag het dus gerust dé trend van 2017 noemen. Huawei slaagt er met de P Smart in om die trend binnen het bereik te krijgen van kopers met een minder groot budget. Het is dé reden waarom de 259 euro kostende P Smart op je radar zou moeten verschijnen: de voorkant wordt grotendeels ingenomen door een scherm met een 18:9-verhouding. Net zoals bij de veel duurdere telefoons dus.
De minimale schermranden van pakweg de Galaxy S8 heeft de P Smart echter niet, maar deze Huawei oogt hoe dan ook behoorlijk bijdetijds. Aan de achterkant valt dan weer de aanwezigheid van een dubbele camera op. Ook dat is iets wat je niet meteen associeert met een telefoon in deze prijsklasse.
Uiterlijk is de Huawei P Smart dus een aantrekkelijke telefoon. Die goeie indruk zet hij gelukkig ook gevoelsmatig door: de grotendeels metalen achterkant geeft deze telefoon een vrij stevig voorkomen. Er zit ook absoluut geen flex op het geheel. De P Smart blijft met z’n 142 gram wel een absoluut lichtgewicht. Tijdens mijn testperiode ben ik een paar keer opnverwachts beginnen jongleren om de telefoon maar niet uit mijn hand te laten glippen. Ondanks dat ie wat smaller is en daardoor met één hand vlot te bedienen valt, heeft de P Smart dus geen goeie grip. Hij is ook behoorlijk dun. Een hoesje valt met andere woorden aan te raden.
In de doos van de P Smart vind je naast de lader en simpele oortjes niets bijzonders terug. Wel voorzag Huawei het scherm standaard van een plastic beschermlaag. Alleen was die in mijn geval net een millimeter te smal en bedekte hij zo niet het volledige schermoppervlak. Beetje slordig, vind ik.
Alle knoppen op de P Smart zitten trouwens aan de rechterzijkant en zijn door het smallere formaat van deze telefoon perfect te bereiken met één hand. Na een week van dagelijks gebruik, moet ik ook vaststellen dat de achterkant van de P Smart verrassend ongevoelig blijkt voor krasjes. Mooi zo.
Scherm, prestaties en accuduur
Scherm en weergave
De P Smart is uitgerust met een 5,65 inch groot IPS LCD-scherm met een resolutie van 2.160 bij 1.080 pixels. Dat zijn mooie waarden voor een middenklasser, en die combinatie levert een pixeldichtheid op van 427 ppi. Daardoor vallen individuele pixels niet meer te onderscheiden. Qua scherpte zit het dus wel snor met het scherm van de P Smart.
Beeldkwaliteit is echter meer dan enkel een boel pixels zo dicht mogelijk op elkaar krijgen. Het is echter altijd moeilijk om de beeldkwaliteit te beoordelen zonder dat je objectieve metingen kunt uitvoeren voor helderheid, contrast en kleurweergave. Ik vergeleek de P Smart dan ook vooral met toestellen die ik toevallig bij de hand had. Het verschil met een OLED-scherm van een toestel zoals de Mate 10 Pro is alvast overduidelijk. Bij de Mate 10 Pro spatten de kleuren meer van het scherm, en witte vlakken bevatten op de P Smart duidelijk te veel rood. Ook de meer beperkte kijkhoeken op de P Smart is iets waar je mee zult moeten leven, maar dat is dan weer typisch voor LCD.
Anderzijds weet de zwartweergave van het LCD-scherm van de P Smart me weer wel te overtuigen. En de verrassend hoge helderheid zorgt er voor dat je deze telefoon ook vlot buitenshuis kunt gebruiken. De ingebouwde lichtsensor reageert daarbij adequaat op veranderingen. Wel vind ik dat het scherm vaak iets té donker wordt ingesteld in de automatische helderheidsmodus. Daardoor moest ik regelmatig de boel handmatig bijregelen.
Al bij al valt er niet echt te klagen over het scherm van de P Smart. Ja, er zijn mooiere LCD-schermen op de markt, maar in dit prijssegment mag je eigenlijk niet veel meer verwachten inzake beeldkwaliteit. Zeker als je de schermhelderheid hoog genoeg instelt, zul je met plezier werken op de P Smart. Of de autonomie in dat geval nog aan je verwachtingen voldoet, durf ik dan weer te betwijfelen …
Prestaties
Onder de motorkap van de P Smart plaatste Huawei de eigen Kirin 659-soc (system-on-chip). Deze is uitgerust met twee processorclusters met elk 4 processorkernen waarvan er vier tot maximaal 2,36 GHz gaan. De andere zijn beperkt tot 1,7 GHz. Dezelfde chip zit trouwens ook in een resem andere Huawei-smartphones, waaronder de duurdere Mate 10 Lite. De Kirin wordt bijgestaan door 3 GB aan werkgeheugen en een ruime 32 GB aan opslagcapaciteit. Ook dat zijn mooie specificaties in deze prijsklasse en het draagt alleen maar bij tot het waar-voor-je-geld-gevoel dat Huawei met deze telefoon probeert op te roepen.
Een 8-core chip klinkt alsof er heel wat spierballen in deze telefoon zitten. Dat is echter niet helemaal het geval. Ik draaide diverse benchmarks op de P Smart waarvan je de resultaten terugvindt in de tabel hierboven. Als vergelijkingsmateriaal koos ik de OnePlus One, een telefoon uit 2014 met een Snapdragon 801-soc, en de G6 van LG die voorzien is een Snapdragon 821 en die begin vorig jaar gelanceerd werd. Wat benchmarkresultaten betreft, toont de Kirin 659 verschillende gezichten. Als het aankomt op pure rekenkracht, zoals in de tests van Antutu en Geekbench, is het verschil met de soc in de LG G6 overduidelijk. De Kirin blijft dan flink achter. Echter, de combinatie van deze soc met het extra snelle geheugen en opslag zorgt dan weer voor verrassende scores in de meer applicatiegerichte tests van PCMark (waar je trouwens best meer belang aan mag hechten dan aan de pure cpu-benchmarks). Dan weet de P Smart wél de LG G6 te evenaren, en zelfs te overtreffen!
Ook in de praktijk blijkt de P Smart doorgaans een vlot werkende telefoon. Doorgaans, zeg ik wel, want af en toe laat de P Smart zich toch betrappen op sloomheid. Je merkt dat dit een middenklasser is wanneer er bijvoorbeeld op de achtergrond Play-apps aan het updaten zijn, en je ondertussen snel wilt schakelen tussen openstaande apps. En zo zijn er nog wel momentjes waarbij je denk ‘hé, hier heeft ie even moeite mee’. Verwacht dus niet de flitsende reactiesnelheid van een vlaggenschip; dat kan de P Smart gewoonweg niet leveren.
Let trouwens op de zeer magere resultaten van de P Smart als het aankomt op 3D-toepassingen (3DMark, en GFXBench). 3D wordt in de P Smart afgehandeld door de Mali T830-gpu en dat is verre van een hoogvlieger. Zelfs de vier jaar oude OnePlus One met z’n Adreno 330 weet beduidend betere 3D-scores neer te zetten. In de praktijk valt het gelukkig allemaal beter mee dan wat de benchmarks doen uitschijnen. Een zwaarder 3D racegame zoals Asphalt 8 is op de P Smart wel degelijk speelbaar, maar echt lekker draait het niet. De framerate ligt daarvoor toch wat te laag. Veeleisende gamers denken dus twee keer na voor ze de P Smart overwegen. Al mag je de beperkte 3D-snelheid een telefoon van 259 euro nu ook weer niet te zwaar aanrekenen.
Tot slot wil ik nog vermelden dat wifi een onverwacht minpunt is van de P Smart, en dan met name de snelheid waarmee je draadloos werkt. Deze telefoon kan om te beginnen enkel connecteren over de 2,4 GHz frequentieband. Had je gehoopt op het snellere 5 GHz-band, dan ben je eraan voor de moeite. Bovendien kwam zelfs op 2,4 GHz de maximale snelheid bij mij nooit hoger uit dan 55 Mbit/s. Normaal moet je toch vlot het dubbele daarvan kunnen halen met een telefoon. Nochtans beschik ik over een internetlijn met 400 Mbit/s downloadsnelheid met daaraan gekoppeld een 802.11ac-router van TP-Link, de Archer C9. Ter vergelijking: de OnePlus 5T haalt met gemak 110 Mbit/s in dezelfde testsituatie bij mij thuis. Verder had ik op mijn testtoestel ook een paar keer last van een bugje waarbij de wifi-verbinding het plots niets meer deed. Wifi uitschakelen en weer inschakelen loste dat gelukkig op.
Accuduur
Ik heb de P Smart iets meer dan een week in gebruik gehad als mijn daily driver. Bluetooth schakel ik standaard in, en op de achtergrond zijn nogal wat apps actief. Wifi staat uiteraard continu aan, en de schermhelderheid laat ik automatisch bepalen door de lichtsensor in het toestel. Ik gebruik ook AccuBattery om het batterijverbruik in kaart te brengen en dat levert volgende resultaten op:
Ondanks z’n 3.000 mAh batterij moet ik vaststellen dat de P Smart het hoogstens een dag uithoudt. Dan heb ik niet eens bijzondere zware dingen gedaan, of een uitzonderlijke on-screen time gehad in die week. Ook was het wat weer betreft een bijzonder grijze periode, zodat de P Smart eigenlijk nooit zijn schermhelderheid hoog moest instellen. De mindere batterij zou je nog kunnen opvangen met een snellaadfunctie maar dat ontbeert de Huawei P Smart dan weer. Tja, er moet nu eenmaal ergens op bespaard worden.
Weet ook dat Huawei’s EMUI-schil nogal strikt omgaat met achtergrond-apps. Apps zoals LastPass, Dropbox en zelfs Google Foto’s worden te pas en te onpas afgesloten… tenzij je diep in de instellingen van EMUI duikt en voor iedere app je voorkeuren aanduidt. Ik blijf het allemaal omslachtig vinden.
Vingerafdrukscanner
Een vingerafdrukscanner is iets wat je eigenlijk wel verwacht in een modern toestel, zelfs in deze prijsklasse, en die zit er dan ook netjes in. Alleen moet je die dus aan de achterkant van de P Smart gaan zoeken, en niet aan de voorkant. Met dank aan het FullView-scherm is er simpelweg geen plaats meer voor. Je kan de nieuwe locatie van de vingerafdrukscanner een nadeel of een voordeel vinden, maar ik vond het alvast prima zo. Je vinger wordt bovendien zo bijna altijd instant herkend zodat dit voor mij veruit de snelste manier is om toegang te krijgen tot de telefoon. Huawei heeft trouwens een reputatie hoog te houden inzake vingerafdrukscannners, en stelt dus ook met deze telefoon wat dat betreft niet teleur.
Gezichtsherkenning biedt Huawei jammer genoeg niet aan, zelfs niet op hun topmodel de Mate 10 Pro, en dat vind ik stiekem toch jammer. Als de technologie van gezichtsherkenning goed werkt, zoals op de OnePlus 5T bijvoorbeeld, is het een nog snellere manier van unlocken dan via de vingerafdruk.
Geluid
Er zijn maar weinig smartphones die qua audio een echte meerwaarde kunnen betekenen voor de oren. Ook de Huawei P Smart doet dat, zoals verwacht, niet. Met z’n nogal dun klinkende monospeaker die zich onderaan bevindt, zal deze telefoon niet snel een feestje in gang zetten. Hij beschikt wel netjes over een klassieke analoge geluidsuitgang, waarvan je de klankkleur nog wat kunt aanpassen via de equalizer-instellingen. Niks bijzonders te melden dus.
Camera
Foto’s
De race naar sensoren met meer megapixels ligt al een tijdje achter ons. Vandaag proberen fabrikanten ons te overtuigen met meerdere cameralenzen aan de achterkant of zelfs voorkant van de telefoon, én met speciale bokeh-effecten waarbij de achtergrond wazig wordt gemaakt. Ook dat is een argument waar de P Smart kopers probeert mee te lokken.
Deze Huawei heeft twee f/2.2 lenzen aan de achterkant met respectievelijk een 13 en een 2 megapixel sensor die erachter zitten. De lageresolutiesensor dient puur om het bokeh-effect te creëren. Hiervoor schakel je in de camera-app de functie voor groot-diafragma in. De sterkte van de bokeh kun je in de app dan nog handmatig regelen. Je kan daarbij erg ver gaan. Zover zelfs dat de wazigheid over the top gaat. Zie de foto hieronder:
Jammer genoeg maakt de P Smart over het algemeen vrij fletse foto’s, die ook duidelijk te veel rood bevatten. Ook zal je een flinke portie ruis opmerken, en je hoeft er niet eens voor naar een donkere ruimte te trekken. Dat is wel een tegenvaller. Net zoals de scherpstelling, die niet tot de snelsten behoort en bij detailopnames zelfs tergend langzaam is.
Over de scherpte van de gemaakte foto’s heb ik dan weer niets te klagen gehad. Die is zoals je mag verwachten van een 13 megapixelsensor. Tenminste, als je het toestel stilhoudt tijdens het afdrukken, want van enige beeldstabilisatie is er geen sprake. Je hebt het al door: qua fotokwaliteit kan de P Smart niet boven de middelmaat uitstijgen. En dat viel eigenlijk wel te verwachten van een dergelijk geprijsde telefoon. Trouwens, de 8 megapixelfrontcamera doet het niet beter dan de achterste camera’s.
Video’s
Video-opnames blijven op de P Smart beperkt tot Full HD-resolutie en 30 frames per seconde. Vergeet dus leukigheidjes zoals 4K of slow-motion opnames. Je mag de P Smart daar eerlijk gezegd ook niet op afrekenen: zo goed als geen enkele telefoon in deze prijsklasse biedt dergelijke functionaliteit. Ik heb slechts enkele video’s gemaakt met de Huawei P Smart, telkens in Full HD-modus. Bij een binnenopname oogde het beeld erg soft maar bleef de ruis binnen de perken. Wel wordt net als bij foto’s ook hier de kleur rood te zwaar in de verf gezet. Een buitenopname op een bewolkte dag ging de P Smart wel iets beter af, maar ook daar moet je je niet verwachten aan fantastische resultaten.
Camera-app
Ondanks de technische beperkingen van de P Smart biedt de camera-app van Huawei toch wel wat mogelijkheden. Zo zijn er manuele modi voor zowel foto’s als video’s, en vinden we een HDR- en panorama-modus, alsook diverse filters terug. Ook een leuke is dat je een foto kunt bewerken met de Verfklodder-functie. Het resultaat is een zwartwitfoto die één gekozen kleurtint terug laat komen (zie hieronder). Het werkt niet met elke foto even goed, maar wie graag wat creatiever uit de hoek komt, vindt hiermee zeker zijn gading.
Software
Voorgeïnstalleerde apps
Goed nieuws: Android 8.0 aka Oreo staat standaard op de P Smart geïnstalleerd. Waar sommige vlaggenschepen nog altijd wachten op de upgrade naar Oreo, geeft deze goedkopere Huawei P Smart je dus de (bijna) nieuwste Android-versie vanaf dag één. Ik kan dat uiteraard alleen maar toejuichen en qua verkoopargument kan het alvast tellen want bijna niemand doet Huawei dat na in deze prijsklasse. Het blijft wel koffiedik kijken hoe het zit met toekomstige updates. Ik heb het gecontroleerd, en de P Smart beschikt wel degelijk over Treble zodat deze telefoon in principe vrij vlot geüpgraded kan worden. Hoe vaak en hoe lang Huawei dat gaat doen voor dit toestel, is niet duidelijk
Huawei installeert jammer genoeg nogal wat apps vooraf op de P Smart. Zo vond ik de apps van Ebay en Booking.com terug op mijn toestel, samen met een handvol games. Ook SwiftKey was voorgeïnstalleerd. Verder zijn er apps van Huawei zelf: een stappenteller, een cloud back-upfunctie, en meer van dat wat mij betreft overbodige zooi. Gelukkig is het allemaal te deïnstalleren. Meldenswaard is misschien de functie om apps te klonen. Zo kun je bijvoorbeeld twee Facebook-accounts naast elkaar gebruiken. De app moet er wel compatibel mee zijn.
Extra mogelijkheden
Wie alle specificaties en mogelijkheden van de P Smart op een rijtje zet, zal nogal wat leuke dingen ontdekken. Zo is het geheugen uitbreidbaar via micro-SD, heeft hij een analoge FM-radio aan boord, en zien we ondersteuning voor de snellere 4G+ technologie. De P Smart heeft daarnaast nog dual-bluetooth zodat hij draadloze verbindingen met twee accessoires tegelijkertijd aankan. Waterdichtheid of draadloos laden biedt de Huawei P Smart dan weer niet, maar eigenlijk verwachten we dat ook helemaal niet in deze prijsklasse.
Conclusie
Laten we eindigen met het gevoel van in het begin: zit je met de P Smart echt voor een dubbeltje op de eerste rij? Nee, toch niet. De P Smart blijft op de meeste vlakken gewoon een middenklasser met alle voor- en nadelen die daar bij horen. Vooral de camera is middelmatig, en hetzelfde geldt voor de autonomie. De soc is voldoende snel, maar ook niet meer dan dat. Wat looks betreft gooit de P Smart wél hoge ogen. En natuurlijk is er het feit dat ie standaard komt met Android 8.0. Die twee zaken zijn wat mij betreft de belangrijkste verkoopsargumenten voor deze telefoon. Het totaalplaatje klopt dus zeker wel, want de P Smart biedt heel wat voor z’n geld. Wie echter stiekem had gehoopt dat dit een wolf in schaapskleren zou zijn, komt bedrogen uit.
Positieve punten
+ Android 8.0
+ stevige, metalen behuizing
+ accurate vingerherkenning
+ moderne looks
Negatieve punten
– zwakke 3D
– trage wifi
– fotokwaliteit
– batterij kan beter
Huawei P Smart kopen
De P Smart kost 259 euro en is beschikbaar in drie kleurtjes: zwart, wit/goud en blauw/zwart. Je vindt hem onder andere bij Coolblue, Mobiel.nl, Belsimpel, MediaMarkt, Bol.com en T-Mobile.
Check hieronder meer aanbiedingen met of zonder abonnement.
[tds=6196]
Reacties
Inloggen of registreren
om een reactie achter te laten