1. OnePlus 8T
Het zal je misschien verbazen dat ik mijn selectie met deze telefoon begin, maar de lancering van de 8T bracht me in feite op het idee voor dit artikel. Ik merk dat de 8T over het algemeen ietwat lauw wordt onthaald door reviewers en fans. De verbeteringen voor de OnePlus 8T worden soms als saai beschouwd en de Nord zou volgens een sommigen een veel betere keuze zijn.
Elke mening is uiteraard waardevol, maar persoonlijk vind ik de OnePlus 8T het interessantste vlaggenschip van OnePlus. Het 120 Hz scherm is om te beginnen mooier dan het 90 Hz paneel op de OnePlus 8 die ik eerder kon testen. Daarnaast is het een plat scherm zodat je hem eventueel met een tempered glass kan beschermen zonder dat er lucht onder komt. Aan de andere kant is de vingerafdrukloze afwerking erg prettig en de 65 watt oplader is in mijn ogen een erg significante verbetering, los van de accuduur die inderdaad niet de beste is.
De OnePlus Nord is ook een prima smartphone in zijn prijsklasse, maar je kan hem nog niet vergelijken met deze 8T. Het zijn twee verschillende beestjes. Tijdens zijn lancering stelde OnePlus dat je pas weet hoe goed de telefoon is als je hem vastneemt. Dat is natuurlijk pure promopraat uit de mond van OnePlus, maar ik ben het er wel mee eens. Ook al heeft de telefoon wel degelijk zijn zwaktes.
2. LG G3
Ondertussen is de G-reeks van LG niet meer en het bedrijf brengt nu sinds dit jaar vlaggenschepen uit onder de Velvet-naam. Toch is de G3 de telefoon uit deze reeks die me het meeste is bijgebleven en het is ook één van mijn favoriete oude flagships. De telefoon was erg vooruitstrevend, want de telefoon kwam als eerste met een knap WQHD-scherm en ook de camera was één van de beste die je op dat kon vinden dankzij de introductie van laserautofocus.
De grootste concurrent van dit vlaggenschip uit 2014 was de Samsung Galaxy S5, maar persoonlijk zou ik deze LG-telefoon boven het Samsung-toptoestel gekozen hebben. De hartslagsensor op de S5 was eerder gimmicky en de waterbestendige behuizing werd pas op punt gesteld met de S5. De LG G3 heeft op het vlak van design een schoonheid die ik simpelweg mistte bij de S5, en dat geldt ook voor de oude TouchWiz-schil van Samsung. In mijn ogen werd de G3 ietwat onterecht overschaduwd door de S5, al hebben ook de problemen met bootloops geen goed gedaan voor dit vlaggenschip.
Sinds de lancering van de G5 was LG's G-reeks niet meer weg te slaan uit Samsungs schaduw, maar de grote concurrent van LG heeft dan ook reuzenstappen voorwaarts gezet sinds de S6 en al helemaal met de Galaxy S7 en S8. LG gokte daarentegen op een modulair design en dat pakte niet goed uit voor de LG G5 en ook daarna was het elke keer net niet.
3. Huawei Mate 20 Pro
Er zijn maar weinig reviews in mijn twee jaar bij Androidworld waar ik echt spijt van heb, maar als ik er één zou moeten kiezen, zou het deze zijn. De Huawei Mate 20 Pro uit 2018 verdient achteraf gezien meer dan de vier sterren die ik hem heb gegeven, want de telefoon was ontzettend innovatief en het was een heerlijke alleskunner zonder echte zwaktes. Daarnaast merk ik dat de telefoon goed is onthaald, maar ik heb niet het gevoel dat hij in de Android-community genoeg waardering kreeg in een tijd waarin de Samsung met de Galaxy S9 ook duidelijk in een overgangsjaar zat zonder echt baanbrekende innovaties.
De Mate 20 Pro had daarentegen wel een reeks troeven zoals de eerste vingerafdrukscanner onder het scherm, geavanceerde gezichtsherkenning, een geweldige accuduur, de 45 watt oplader en een knap scherm. Hij was daarnaast een van de eerste die een combinatie van camera's introduceerde die bestond uit een hoofdcamera, een telecamera en groothoekcamera. Die samenstelling bleek achteraf een groot succes te zijn. Welke telefoon had als eerste reversed wireless charging? Juist ja, de Mate 20 Pro. Hij is voor mij een van de 'GOATS', maar dan in de smartphone-industrie.
4. Samsung Galaxy M21
De opkomst van Chinese smartphonemerken is al jarenlang een feit en we hebben het hier op Androidworld vaak over voordelige toestellen met een sterke prijs-kwaliteitsverhouding. Ik denk daarbij meteen aan merken als Realme, Xiaomi en het Poco-dochtermerk, maar ook Samsung zet stappen in de juiste richting met zijn Galaxy M-reeks. Bij de M-reeks draait het eveneens om prijs-kwaliteit en een online verkoop, en we zien dat de telefoons echt inzetten op de 'b(e)are necessities' zoals Baloe het zingt in de Disney-film 'The Jungle Book'.
Samsung zet dus in op de dingen die er echt toe doen, en dat zie je onder meer bij de Galaxy M21. Hij heeft een ontzettend sterke 6000 mAh accu, een AMOLED-scherm, een chipset die rechtstreeks uit de duurdere Galaxy A51 is geplukt, een vingerafdrukscanner op de achterkant en een degelijke hoofdcamera voor zijn prijs. Daarnaast zien we dat het bedrijf dat succesrecept nu in meerdere toestellen giet, zoals ook de M31 en de M31s.
Enkele jaren geleden was ik maar een koele minnaar van de voordelige J-reeks, maar met de M-reeks is het wel goed raak. Samsung weet de prijzen van telefoons zoals de M21 laag te houden door onder meer de productie van zijn goedkopere toestellen niet langer in Zuid-Korea te organiseren, maar wel in landen als Vietnam. Tegelijk draaien de telefoons net als de dure vlaggenschepen op het uitstekende One UI. Samsung verdient echt waardering voor die sterke strategiewijziging en de keuzes die het maakte met de M21.
5. Xiaomi Mi 9T Pro
Eind 2019 maakte iedere redacteur bij Androidworld-redactie een opsomming van zijn of haar favoriete toestellen van het voorbije jaar, en wie mijn stukje kon lezen, heeft gezien hoe ik oprecht verbaasd was omdat niemand anders de Mi 9T Pro had geselecteerd. In 2019 kwam er geen nieuwe telefoon van Poco, maar deze Xiaomi Mi 9T Pro beschouw ik in feite als de Pocophone F1-opvolger van 2019, maar dan nog beter.
Inderdaad, je hoort het. Hij komt namelijk met dezelfde krachtige specificaties voor een lage prijs, maar dan nog eens met twee andere extra's er bovenop: een randloos scherm en een meer premium behuizing van glas in plaats van plastic. Deze Mi 9T Pro was op veel vlakken gebaseerd op de originele Mi 9, maar hij maakte wel een einde aan de zwakheden van die telefoon, met de beperkte accuduur op kop. Neem al die argumenten samen en je heb een revelatie van een smartphone. Een toestel dat vorig jaar echt underrated was.
Al geef ik toe dat de telefoon ook duidelijke zwaktes had, want de global-versie MIUI 10 was in 2019 nog wel aan verbetering toe en ik miste wel optische beeldstabilisatie voor de camera. Zeker met de tegenvallende beeldverwerking van Xiaomi.
Welke zijn volgens jou underrated?
Uiteraard zou ik nog meer telefoons kunnen noemen. Nokia verdient bijvoorbeeld echt waardering voor de Nokia 3.4 en de 2.4 die ondanks hun toegankelijke prijs komen met een aantrekkelijk design en drie jaar maandelijkse beveiligingsupdates. Welke telefoons zijn volgens jou echt ondergewaardeerd? Vertel ons jouw selectie in de reacties onderaan dit artikel. Zeg me ook wat je vindt van mijn lijst.
